Jongin ေၾကာက္လြန္းလုိ့္ တစ္ကုိယ္လုံးတုန္ယင္ေနသည္......မ်က္ရည္မ်ားကလည္း အဆက္မျပတ္စီးက်လ်က္......႐ိႈက္သံမ်ားပင္ထြက္ကာ လႊတ္ေပးဖုိ႔ကုိ ေတာင္းပန္ေနေပမယ့္ အရာမဝင္ .....
အလုပ္ကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့လူေတြေနာက္ ေအာ္ရင္း ဟစ္ရင္း ဆြဲေခၚရာပါလာရသည္က ဒီအခန္းထဲကုိ.....
ခဏၾကာေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္ဝင္လာသည္....တစ္ေယာက္ကေတာ့ မိေထြးေတာ္ Kim Yumi ၏ အသိဟုဆုိေသာ ဒီဆုိင္၏ပုိင္႐ွင္ Lee Soek Kyung ..... က်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကုိယ္မျမင္ဖူးတဲ့လူ.....
အနည္းငယ္ဝကာ ရမၼက္ခုိးေဝေနေသာ႐ုပ္နဲ႔......အရပ္ကေတာ့ မိမိထက္ အနည္းငယ္႐ွည္မည့္ပုံ....
ဘာအၾကံနဲ႔ မိမိကုိဒီေခၚလာလဲမသိ....ထုိလူႏွစ္ေယာက္ဝင္လာတာနဲ႔ ေစာေစာကမိမိကုိဆြဲေခၚလာေသာလူမ်ားက လက္မ်ား ေျခေထာက္မ်ားကုိလာခ်ဳပ္ၾကသည္.....
*ဟင့္အင္း.....ငါ့ကုိ ဖ်က္ဆီးၾကမလုိ႔ထင္တယ္.....က်ေတာ္ ေၾကာက္တယ္ လူႀကီး......က်ေတာ့္ကုိ လာကယ္ပါဦး......
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ စိတ္ထဲက ဟုိလူႀကီးကုိပဲျမင္ေယာင္ကာ တမ္းတေနမိသည္....
တကယ္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလားေလ.....ေျပာလုိ႔ေတာ့မရဘူးမဟုတ္လား ညက် လာမယ္ေျပာထားတာ...
ူဒါေပမယ့္ ေနာက္က်ခဲ့ရင္.....ဟင့္အင္း....ေၾကာက္တယ္.....
အေတြးတုိ႔က ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ ျပန္႔ၾကဲေနၿပီး မိမိပါးကုိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလာကုိင္တြယ္ေသာ လက္တုိ႔ေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္လာေတာ့ ဟုိလူႀကီးက မသတီစရာေကာင္းေသာအျပံဳးႀကီးနဲ႔ မိမိကုိ စားေတာ့မတတ္ၾကည့္ေနသည္.....
Jongin>> ဖယ္....အဟင့္...အင့္....မထိ....အင့္...မထိနဲ႔....ဟင့္.....
Man>> wow.....လူစြာေလးပဲ....ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာကြာ......ဒီညေတာ့ ကုိယ့္ကုိ အေဖာ္ျပဳေပးေနာ္.....ကေလး......မင္းျပဳစုတာကုိ သေဘာက်ရင္ ေဘာက္ဆူးေကာင္းေကာင္းေပးမယ္.....
![႐ူးေအာင္ခ်စ္ရသူ [R-M]](https://img.wattpad.com/cover/167703464-64-k407927.jpg)