E:Ben gidiyorum.M:Nereye?Delirdin mi sen?Seni bulurlar!Gidemezsin!E:Burda kalamam.Eve gidince arıcam seni.M:İnanmıyorsun bana,yalan söylediğimi düşünüyorsun.E:Fazla abartıyorsun Meral.M:Fazla abartıyorum öyle mi?Onların neler yaptığını gördüm ben.Sana yardım etmeye çalışıyorum.Gülümsedim.E:Biliyorum ve değer veriyorum,inan bana.Ama evime gidip sakince düşünmeliyim olanları.M:Ama evde yalnız kalman çok tehlikeli.E:Arayacağım seni,söz.Bana bir şey olmayacak.Evden koşarak çıktım.Hava da baya soğuk.Evime gidip,dinlenip ve bu kabustan uyanmam lazım.Herkes bana garip bakıyor,neden olduğunu bilmiyorum ve sonra elimdeki ceketi gördüm.Ve anladım.Evime girdiğimde sanki hafifledim.Benim evim burası,kimse bana zarar veremez.Yaklaşık 3 saattir televizyon izliyorum.Gözüm yine cekete takıldı.Acaba gitsem mi?
Gerizekalımısın Eylül?Düşündüğün şeye bak. Paltomu alıp,evden çıktım. Yakındaki kafeye gittim. Siparişimi verip beklemeye başladım. Dışarıya baktım ve bir hareket gördüm.Karanlıktan iki adam çıktı ve yürüyen kadına silah çekip,alıp götürdüler.Ne olduğunu bile anlamadım.Meral haklıydı.Bağırmamak için kendimi çok zor tuttum.Hemen kafeden dışarıya attım kendimi.Koşmaya başladım.Birden kafamda bir ağrı hiss ettim.Düştüm.Bayılmak üzereydim.X:Seni aliye götürücez.
Ve karanlık.
Gözlerimi açtığımda arabadaydık.Karşımda iki genç gördüm.E:Beni nereye götürüyorsunuz?Bırakın beni!İmdaat!
-Kes sesini!Uslu dur!
Araba durdu.
-Çık!
Arabadan indirdiler beni.Karşımda kocaman bir villa.Sarışın olan kolumdan tutup eve doğru itti.
-Biraz çabuk ol!
Eve girdiğimizde her yer karanlıktı.-Hadi ama hızlı olur biraz!
E:Ya hiçbir şey göremiyorum!
Arkamdan bir ses:Ardayı takip et!Bende arkandayım.Biraz gittikten sonra durduk.
-Şimdi sen bu odaya gireceksin,tamam mı?Biz burada kalacağız.E:Ne var orda?
Arkamdan yine bir ses:Sadece odaya gir.Çok basit.Odaya girdim ve yine karanlık.Nefes almayı bile unutmuşum.A:Umarım karanlıktan korkmuyorsun?Onun sesiydi.Ali Göktürk.A:Benim kim olduğumu biliyormusun?E:Evet.A:Arkadaşına sordun mu?E:Evet.A:İlginç,ne söyledi acaba?Cevap vermedim.A:Sana ne söylediğini anlat,Eylül!Adımı nereden biliyor ya.E:Senin tehlikeli olduğunu söyledi. Güldü.A:Ben bu çetenin lideriyim.Bu şehre sahibim.
Bana yaklaştı,belimden tutup kendine çekti.Sıcak nefesi değdi yüzüme.Titrek sesle:Benden ne istiyorsun?dedim.A:Ben sadece ceketimi geri almak istiyordum.Ceketim getirdin mi?Allah kahretsin,ceket evde kaldı. Birşey diyemedim.A:Bu sadece kibarlıktı.Soğuktan donmayasın diye sana ceketimi verdim,bu mu senin teşekkürün?Hatta sana mektup gönderdim,aldın mı?E:Evet.A:Görüşmemiz için senden rica ettim.Ben sabırsız bir insanım,Eylül.Ben bir şey istiyorsam her kes bana teslim olur yoksa kafalarından olurlar.
Allahım,beni öldürecek.A:Ama bu sefer affediyorum.Ne de olsa bu şehirde yenisin. Yarın akşam ceketi senden alacağım. Beni bekleyeceksin!Anladın mı?E:Sen bana mı geleceksin?A:Ceketim senin evindedir diye düşünüyorum.Sen King's road,102'de kalıyorsun,doğru mu?E:Sen nereden biliyorsun?Ali kollarımdan sıkı tutup kendine çekti yeniden.A:Söyledim sana.Bu şehir benim.Bu şehrin her köşesini bilirim.Unutma,saklanırsan seni bulurum.Hareket edemiyorum.Ali dahada yaklaştı bana öpecekmiş gibi ve son anda durdu:Kapının arkasında Arda ve Tolga var.Seni bekliyorlar.Yarın görüşürüz,Eylül.Odadan hızlıca çıktım.Arabaya bindim,kafamı arkaya yaslayıp,göz yaşlarıma hakim olamadım.Beni evimin önünde düşürdüler.Evime girdim.Çaresizdim.Yere yığıldım.Ağlamaya başladım.Çok korkuyorum.Ne yapacağımı bilmiyorum.
Abim...Abim burada olsaydı herşey çok farklı olurdu.Buralara kadar gelip çıkmazdım.Onu o kadar çok özledimki...
Telefonu alıp Merali aradım.M:Eylül?E:Meral;bana gelebilirmisin?M:5 dakikaya ordayım.Aynaya baktım.Gözlerim şişmiş,kıpkırmızı olmuş ağlamaktan.Odama gidip üstümdekileri değiştirdim,saçlarımı taradım.Mutfağa gidip bir bardak su aldım elime.Kapı açıldı.Meral kapıdaydl biliyorum.Bir kaç saniye bakıştıktan sonra kafamı çevirdim.Dayanamadım,ağlamaya başladım.Meral hemen yanıma geldi ve sakinleştirmeye çalıştı.E:Ben ne yapacağımı bilmiyorum.M:Noldu?E:Sen..h-haklıydın Meral.Onları..gördüm.Hata yaptım sana inanmamakla.Abartıyorsun sandım.Ö-özür dilerim.M:Düşünme bunu.Şimdi bana herşeyi anlat.Ve anlatmaya başladım.
E:Sonra beni yakaladılar ve...M:Sus,sus,anlatma nolur.E:Bana zarar vermediler.M:Nasıl yani?E:Ona götürdüler beni.M:Ve sana zarar vermediler öyle mi?E:Hayır,bana dokundu ama zarar vermedi.Yarın akşam benden ceketi geri alacağını dedi.Buraya gelecek.M:Adresi biliyor mu?E:Evet.M:Bu çok kötü.Ayağa kalktım:Biliyorum kötü olduğunu.Ama ne yapacağımı bilmiyorum.Nereye gidersem gideyim bulur beni.M:Peki napacaksın?E:Bilmiyorum,bilmiyorum,çıldırmak üzereyim.Benim bu lanet olası yerde ne işim var?Ben ne günah işledimde beni bunla sınıyorsun Allahım?M:Sakin ol.Sende silah var mı?E:Silah mı?Hayır,yok.M:O zaman başka bişey bulalım.Meral mutfağa gidip elinde bir kaç bıçakla geri geldi.M:Üzgünüm ama bunlardan birini kullanmak zorunda kala bilirsin.Kendini koruman gerek.E:Ben ömrümde kimseye zarar vermedim nasıl yapacağım.M:Kendini korumak için yapmalısın.Şimdi karşımda olan başka bir Meraldi sanki.M:Ben burda kalacağım seninle.E:Hayır,olmaz.Kalamazsın.Senide alet edemem,lütf...Lafımı bölen benim telefonuma gelen mesaj dı.Açtım.Nefesim kesildi.Artık kaçışım yoktu.
"Yarını sabırsızlıkla bekliyorum.Ha bu arada,senden başkası olmayacak evde.Eğer birini bulursam onu öldürürüm.Anlaştığımıza sevindim.
Ali Göktürk.Yazar Aynur👑