• starry night 2 • yoonseok ✓

49

Yoongi otworzył powoli oczy, przetarł je i sięgnął po swój telefon. Urządzenie pokazywało godzinę wpół do siedemnastej. Chłopak jęknął z niezadowoleniem. Miał cichą nadzieję, że obudzi się dopiero następnego dnia rano, jednak ten żałosny dzień jeszcze się nie skończył i musiał go jakoś przetrwać. Opadając na poduszkę, kliknął ikonkę wiadomości. Kiedy spał, dostał kilka sms-ów od Taehyunga. Prosił go, żeby dał znać, że żyje, jak już się obudzi, bo pewnie się położył, że mają zamiar iść pograć na plaży w siatkówkę i pewnie wrócą późno, bo pewnie wstąpią jeszcze do pana Choi. Po odczytaniu wszystkiego, Min wystukał krótką odpowiedź, w której potwierdził, że zrobił sobie drzemkę. Dodał też, że życzy im miłej zabawy i żeby się nie śpieszyli. Po wybraniu opcji 'wyślij', zgasił ekran i przyjrzał się swojemu odbiciu. Zaczerwieniona buzia i zaschnięte na policzkach łzy przypomniały mu, że trochę mu zeszło na płakaniu do poduszki, zanim faktycznie zasnął. Chłopak zagryzł wargę i pociągnął nosem, po czym odłożył telefon na półkę i wbił wzrok w łóżko, na którym w trakcie ich wspólnych wakacji spał Hoseok. Przypomniał sobie co radził mu Yoonho. Racja, powinien porozmawiać z Jungiem, tyle że nie było to takie proste. Ilekroć chciał to w końcu zrobić, wyobrażał sobie siebie na miejscu Hoseoka. Sytuacje gdzie ktoś nagle wyjawia ci wszystkie swoje obawy, wszystkie wątpliwości, to musi być niekomfortowe. Nie chciał zrzucać na niego wszystkiego naraz. Nie chciał też zaczynać 'czegoś więcej' dopóki wszystkiego mu nie wyzna. Błędne koło. Po kilku minutach wgapiania się w starannie ułożoną kołdrę (Hoseok zawsze ścielił swoje łóżko) sięgnął ponownie po telefon, żeby zameldować bratu, że już się obudził, ogólnie żyje i ma zamiar przejść się na spacer. Konkretnie miał zamiar przejść się do sklepu, który zawsze mijali, idąc na plażę, ale tego już Yoonho nie musiał wiedzieć.

Na zewnątrz nadal było ciepło, ale nie aż tak, żeby cienka koszulka z długimi, podciągniętymi do łokci rękawami, była przesadą. Idealnie, według Yoongiego, który nadal nie lubił odsłaniać ramion. Chłopak zabrał też ze sobą kurtkę, tak na wszelki wypadek. Podłączając do telefonu słuchawki, które dostał od Hoseoka, poczuł się nieco dziwnie. Jakby poczuł, że nie powinienem znów uciekać od przyjaciół i podzielić się z kimkolwiek tym, co tak go męczyło. Wyparł jednak tę myśli i wybrał pierwszą lepszą listę.

Przekraczając próg sklepu, przywitał się z ekspedientką i gniotąc nerwowo materiał koszulki, podszedł do lodówek. Rzadko kupował alkohol, bo rzadko pijał sam. Zazwyczaj to Seokjin przynosił coś do kolacji, ale Min nigdy nie przyglądał się etykietom, Jin zawsze przelewał piwo do szklanek. Dlatego czuł się teraz jak idiota. Trochę jak gimnazjalista, który obmyśla plan jak przekonać pracownicę sklepu, że jest wystarczająco dużym chłopcem, żeby pić alkohol. Po kilku minutach wybrał w końcu jedną z butelek z kolorową nalepką i postawił ją na sklepowej ladzie, po czym grzecznie okazał dowód, zapłacił i opuścił sklep. Nie miał pojęcia, gdzie niby pójdzie je wypić, ale był zadowolony, że nie czuje już na sobie wzroku sprzedawczyni. Nie miał jej tego za złe, rok temu sam przecież pracował przez chwilę w sklepie i nauczył się, że trzeba mieć oko na wszystko i wszystkich, ale mimo wszystko było to średnio miłe doświadczenie, zwłaszcza że dziś był nieco rozbity.

Chłopak odszedł parę metrów dalej i już miał zakładać słuchawki, kiedy usłyszał swoje imię, wypowiedziane przez kogoś, kogo naprawdę nie chciał w tamtej chwili widzieć.

• an
hello!!! byłoby wcześniej, ale zapomniałam wrzucić jsjabajsj i'm sorry 🙏
także macie późną dobranockę! 💕
(niedawno robiłam ankietę na tt, dotycząca tego w jakim kierunku powinna zmierzyć akcja SN. Teraz też pojawił mi się w głowie pewien dylemat i MOŻE znów was zapytam o zdanie w tej formie, wtedy znów napiszę o tym tu na wattpadzie i przekieruje was na moje tt, chociaż nie jest to nic pewnego, może sama zdecyduje)
miłych snów!!! 💕🐢
((nie żebym was do czegoś zmuszała, ale wiecie, że lubię jak komentujecie? ✨))