Lawrence POV
"Anong balita?----- what!!!---ang tagal na---Hindi nyo parin sya nakikita----" bulyaw ko sa kabilang linya.
Sana Hindi ko nalang sya pinahalintulutan na umuwi sa Pinas. Alam naman nyang madaming gustong pumatay sa kanya. Sya nalang ang nag-iisa Kong mahal sa buhay na andyan sa tabi ko. Ayaw kong mawala sya kaya sobra ang pagkaprotective ko sa kanya.
"I'm sorry sir for your loss"
"How dare you!!!" Ang kapal nyang sabihin na wala na ang kapatid ko. Wala syang karapatan na sabihan na Patay na sya.
Napatapon ko nalang ang telepono sa pinto na eksakto rin ang pagkabukas ng pinto at iniluwa Si
"What are you doing here" Sabi ko na may halo paring pag-aalala sa kapatid ko.
"Lawrence, I'm the President of this country at alam ko ang dinadamdam mo" president said while taking a glass of water at my left side.
"You may go out, MR. PRESIDENT" IDINIIN ko ang pagkasabi sa pangalan nya. Wala syang karapatan na ipagsigawan na may dinadamdam sya.
"But--" magsasalita pa nga sya eh but I cut him off. Ayaw Kong makinig sa mga pangaral at tulong nya bilang presedente.
Wala ngang nagawa ang mga army nya sa kanya pa kaya. F*ck him.
(A/N; walang personalan ang pagtrato nya sa presedente hah. Sadyang may rason lang kung bakit sya galit nito)
"Your army was failed to search her, so what can you do? Kung ang mga galamay mo ay palpak na " kalmadong Sabi ko.
"That's not even true, you must be kidding" he protested. Aba't
Masasapak ko na talaga toh lalo't wala ang kapatid ko.
"No, I'm not. Your 'slave' are failed to their mission. So better to shut your mouth"
"So anong gagawin mo, tatawagin mo ang mga koneksyon mo"
Ofcourse just to find her. I will do everything. Ayaw ko na mangyari ang dati sa nakalipas na dalawang taon.
"As if you care..." At mabilisang tinungo ang garage at minaneho ang BMW brand car.
*****
May nakakapagsabi sa kin na andito daw sya sa gubat. Nakita ko ang sasakyan nya na sirang-sira na sa ibaba ng bangin. Ngunit wala sya. At malakas ang kutob Kong buhay sya. Kapag nalaman ko kung sino ang may gawa nito sa kanya. Humanda sya o sila. Papatayin ko sila. Hinding-hindi ko sila mapapatawad sa kung ano mang nangyari sa kapatid ko.
"Candice, Nasaan kana?" I shout her name. Kung naririnig nya man ako ngayon sana magpakita sya.
Nakasakay ako sa helicopter ko. Ang private helicopter ko. Kailangan Kong mahanap sya. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may-mangyari nang masama sa kanya.
"Sir ipagpabukas na nalang natin ang paghahanap sa kapatid mo" rinig Kong usisa ng pilot dito sa headphone ko.
No! Not tomorrow!!! Baka may kung ano pang mangyari sa kanya kung ipagpapabukas ko pa.
"Dapat ngayon na!!!"
"Pero sir---"
"I SAID NGAYON"
Pero Hindi ko alam, dahil sa sobrang Kong pag-aalala sa kapatid ko nakalimutan Kong inumin ang gamot ko. And everything went black.
Meet Lawrence Hughes the coolest and the coldest model of all. He is young at heart joke. And the devil in the business but angel of happiness.
BINABASA MO ANG
Spill Me The Beans
Action"Hindi ako takot mamatay,lahat nalagpasan ko na, pati Si kamatayan nakilala ko na pero--" napatigil ako ng sumabat sya sa kin. ano nga ba ang saysay ko kung hindi ko rin sasabihin ang nararamdaman ko. "Pero--ano?" "Pero takot akong mawala ka" A mome...
