"Karl? Karl?" Kanina pa sya tawag ng tawag sa asawa nya ngunit hindi man lang sya binalingan ng titig o tingin. Nakatingin lang ito sa labas ng bintana kung saan Makikita mo ang lungsod.
"Karl!!" Nang isigaw nya iyon sa wakas lumingon ito sa kanya.
"I'm sorry Lorraine... Kanina mo pa ba ako tinatawag?" Napairap na lang sya. Totoo ngang Hindi sya narinig ni Karl. Naiinis rin sya nang mapapaisip sya kanina. Yong mga titig ni Karl sa 'ice' na yon. Ibang iba sa mga titig na pinapakita ni Karl Sa kanya eh.
At kung makabangayan ang dalawa parang walang forever. Walang titigil kung Hindi sisitahin.
"You miss her right?" Agad nalukot ang mukha nya sa tinatanong nga asawa. Hindi nya maintindihan. Ano bang pinapahiwatig nito?
"Huh?"
"Candice is her name right?" Candice was just his friend. At sya lang ang naging kaibigan na tinuring syang walang kasalanan. Lahat nalang kasi ng kaibigan nya tinalikura na sya.
Pero Pano nalang kung malaman niya ang past life ni Karl matatanggap ba kaya nitong kaibigan nya?
"Candice is my close friend, Lorraine. No worries"
"Pero kaibigan ba ang Turing nya sayo?"
Huh? Kaibigan nga lang ba? O mas hihigit pa roon?
"Syempre kaibigan lang" pagkukumbimsi nya na walang mas hihigit pa roon.
"How you even sure?"curiosity kills her. Baka may ibang balak ang Candice na iyon at agawin nalang ang asawa nya sa kanya.
But Karl Hindi nya iniisip ang ngat ganon. For 1 week, naging totoong kaibigan Si Ice sa kanya.
Napatahimik na lang sya. Isang linggo lang sila nagsama Hindi ba? So ibig sabihin Hindi pa nila kilala ang isat isa?
"Never mind Karl---" tatalikod na sana sya nang bigla nalang tumunog ang landline ng telepono ng bahay nila. At malapit rin iyon sa bintana kung nasaan nakatayo si Karl. Sya na sana ang sasagot nang bigla nalang iyon hawakan ni Karl.
At inilagay sa kanyang tenga.
Call Conversation☎📱📲
"Hello mommy, is that you?" Tanong ng isang boses na nasa 1 years old. Dahil sobrang napakabata.
"Mommy?" Napatingin sya sa asawa nya. Wala rin itong imik.
"Mommy, t-this is Sepaine. Your lovely daughter" mabagal na pagkasabi pero halatang Hindi tags pinas. Ang accent kasi ay Australian accent.
"I'm sorry little kid.. But this is not your mommy, you have a wrong call kid"
"What!!! Operator, landline #1456Wj" Tama ba ang narinig nya sa bata. Kakausapin pa nga sana nya nang bigla nalang nawala ang koneksyon nito.
"Lorraine kilala mo yon?" Tanong nya. Impossible naman kasi na magkamali sya ng rinig. Klaradong klarado na ang landline ng mansion ang tinutukoy non.
Napansin nyang pinagpapawisan ang asawa nya.
Agad nya itong nilapitan "are you okay?"
He warmly said with full of love.
Nang malapit na Sya nito agad nalang itong nawalan ng Malay Buti nalang nasalo nya bago ito matumba at humalik sa sahig.
Anong nangyayari sa asawa nya?
*******
Idinala nya ito sa Hospital. Napapansin nya lalo na minsan nahihilo ang asawa nya at kumakain rin ito ng Hindi gusto nyang pagkain. Gaya ng ampalaya
Lorraine doesn't like ampalaya. Ayaw nya sa mga mapait. At
Napapansin rin nyang kumakain rin ito ng mga maasim na prutas. At kung ayaw nya ang pagkain nasusuka na lang ito. At kung ayaw naman nya ang amoy nararamdaman nya ang pagkahilo.
At minsan nga naging masungit nalang ito kahit simpleng bagay lang .
BINABASA MO ANG
Spill Me The Beans
Akcja"Hindi ako takot mamatay,lahat nalagpasan ko na, pati Si kamatayan nakilala ko na pero--" napatigil ako ng sumabat sya sa kin. ano nga ba ang saysay ko kung hindi ko rin sasabihin ang nararamdaman ko. "Pero--ano?" "Pero takot akong mawala ka" A mome...
