Riddle's little princess

A new lesson

Thomas pov:
Nadat we Dumbledore's kantoor verlaten hebben, vertrekken we naar de common room. Eenmaal aangekomen nemen we al gauw afscheid van Robin en vertrekken Rafi, Draco en ik naar de slaapzaal. Er ligt ook een jongen op onze kamer. Draco en ik sluipen naar zijn bed en schudden bij aankomst aan zijn schouders. Hij schrikt wakker,en roept gauw :" Waarom doen jullie dit?" Gelukkig realiseert hij nu ook dat het Draco is, wie hij lijkt te herkennen. "Dray, hoe ist mijn vriend." zegt hij, en trekt hem in een omhelzing. "En jullie kennen elkaar van?" vraagt Rafi. "Onze ouders zijn vrienden." zegt de jongen. Ook een andere jongen komt de kamer binnen gelopen. Hij lijkt te schrikken van het feit dat er ineens mensen in de kamer zijn, want hij neemt gelijk zijn stok in handen. "Hallo, ben je bang voor ons?" zegt Rafi terwijl hij op de jongen afstapt. De jongen deinst wat achteruit, wat geschrokken van de dringende vraag. "Eehhh, nee. Ik ben trouwens Theodore Nott." stamelt de jongen. "Hoi, ik ben Rafi." Zegt Rafi en hij wil de jongen zijn hand schudden. De duidelijk zwetende handen van de jongen schudden die van Rafi en ze raken kort aan de praat. Rafi is dan ook een iedersvriend. Dan stelt de vriend van Draco zich ook aan ons voor. "Blaise Zabini, aangenaam kennis te maken." zegt de jongen. Ook praten we nog een tijdje met zijn allen en besluiten daarna te gaan tandenpoetsen. Met veel rumoer maken we ons daarna klaar in de badkamers.

De volgende ochtend verschijnen we zeer optijd in de les, omdat iedereen wel goed heeft geslapen. We hadden natuurlijk ook al geruchten gehoord over de docent van het eerste uur Snape, wie vaak veel straf blijkt te geven. De man zit al in het lokaal als we er aankomen. "Dag heren, neem plaats." zegt de man. Ik neem plaats naast Blaise. Achter ons gaat Rafi naast Draco zitten, en ze houden een plek vrij voor Robin. Wanneer bijna iedereen zit, en Robin er nog steeds niet is begin ik me zorgen te maken. Waar blijft ze? Net wanneer Snape een paar leerlingen aan het uithoren is, stormt Robin het lokaal binnen, gevolgd door een meisje met rood haar. De docent lijkt het meteen te merken, want hij ondervraagt ze meteen. Na een enorme preek is een van de twee wat strafwerk rijker, en mogen ze gaan zitten. Ik vond hem aan het begin best een toffe gast, maar ik heb nu al een enorm lamme arm van het schrijven gekregen. Daarna gaan we door naar de volgende les, met Gryffindor. Samen met Robin loop ik naar buiten want we hebben vliegles. Ik wil haar al de hele tijd vragen wie het roodharige meisje is, maar ze is steeds druk in gesprek met Rafi, die naast haar loopt. Ik besluit het haar zelf maar te vragen. Ik versnel mijn pas en loop naast haar. Ik raak haar schouder iets aan. Ze lijkt te schrikken van mijn aanraking. "Sorry, ik wou weten wie je was. Je liep net met Robin naar de les dus vandaar." Ze glimlacht. "Ik ben Faye, en jij bent Thomas. Robin heeft me al veel over je verteld." Ik kijk haar verbaasd aan, ben ik dan zo belangrijk voor Robin. Nu kunnen we ook de eerste vliegles beginnen. De vrouw met een enorm verwilderd kapsel komt al aanvliegen. "Hallo leerlingen, ik ben madam Hooch. Ik wil vandaag wel een paar regels afspreken. Allereerst wil ik niet dat jullie gaan vliegen zonder mijn toestemmimg. Ten tweede, er wordt niet gelachen om leerlingen die niet in staat zijn om te vliegen. En ten derde wil ik dat iedereen plezier heeft." zegt ze super vrolijk. We mogen allemaal bij een bezem gaan staan, en krijgen opdracht om Up te zeggen. Ik zeg Up, en wel meteen vliegt de bezem in mijn hand. Ik zie Draco verbaasd kijken, gevolgd door een paar andere Slytherins. Ook Robin, Faye en Rafi blijkt het gelukt te zijn. Ik zie dat maar een van de Gryffindors het gelukt is. Jammer voor mij blijkt het Harry te zijn. Hij kijkt enorm trots en laat iedere andere Gryffindor zijn trucje zien. Draco lijkt het hele tafereel ook gezien te hebben, en stoot me aan. "Wat een uitslover." fluistert hij. "Goed, ik weet niet of het iedereen gelukt is, maar de anderen mogen proberen om kort op te stijgen." zegt madam Hooch, en geeft de enkelen wie het niet gelukt is nog wat tips. Ook het opstijgen lijken Draco en ik al redelijk onder de knie te hebben. Net wanneer we weer geland zijn, horen we een enorm geschreeuw vanuit de kant van Gryffindor. "Helllep!" schreeuwt iemand. Het blijkt Neville te zijn. Alle Slytherins beginnen te lachen. Dat kan ook niet anders, want hij heeft zich nu al meerdere keren voor schud gezet. Ik zie dat madam Hooch hem probeert te helpen, maar helaas valt hij van zijn bezem af. Schreeuwend van angst en pijn, loopt hij daarna met madam Hooch naar de ziekenzaal.