Riddle's little princess

A new ride

Robin Pov

Eindelijk is het zo ver, de dag dat we eindelijk naar Hogwarts gaan. Aangekomen op perron 9 3/4,  ga ik opzoek naar Draco en Thomas. Het duurt niet lang voordat mijn blik valt op een blonde familie. Draco ziet mij ook en stoot Thomas aan, waarna hij naar mij wijst. Ze beginnen mijn kant op te lopen en ik loopt ze tegemoet. "Hey jongens!" Zeg ik enthousiast. "Meneer Malfoy, mevrouw Malfoy." groet ik ze met een knikje. Draco's moeder geeft me een glimlach, en zijn vader snuift een keer arrogant. Dan horen we een fluitje, het teken dat de trein zo vertrekt. Draco geeft zijn moeder een knuffel en dan loopt hij naar zijn vader toe. Hij kijkt even twijfelend, maar geeft zijn vader dan een hand. Een hand! Als ik mijn vader gekend had, gaf ik hem echt geen hand. Ik zou hem helemaal plat geknuffeld hebben. Waarop hij had gezegd dat hij van me hield en ik had het terug gezegd. Ik wou dat ik ze gekend had. Bij de Dursleys heb ik het er wel eens over gehad met Harry, maar eigenlijk willen we het onderwerp vermijden. Soms vraag ik me af hoe onze ouders waren, of ze wel van ons gehouden zouden hebben. Harry weet zeker dat ze dat gedaan hadden, maar ik twijfel soms. "Robin," hoor ik iemand roepen. Ik kijk om me heen en zie dat het Draco was. Hij en Thomas staan al in de deur van de trein. Vlug loop ik ernaar toe en samen lopen we verder de trein in. Hier dan? vraagt Draco enthousiast. Ik kijk door het raampje  an de coupé en zie een meisje zitten met bruin, krullend haar en een pony. Voordat ik iets kan zeggen, opent Draco de deur en vraagt of we hier mochten zitten. Het meisje knikt hevig haar hooft en zegt: "Ik ben Hermione Granger, en jullie zijn?" Draco kijkt haar raar aan, "Granger? Ik heb nooit gehoord van een tovenaar of heks met die achternaam." Zegt hij verbaast. "Dat kan wel kloppen." Antwoord het meisje vol trots "ik ben de enige in mijn familie die kan toveren, daarom was het ook zo'n verrassing toen ik de brief van deze school kreeg." Draco's verbaaste blik verranderd in een blik vol afschuw een haat. "Haha, je bent dus een modderbloedje. Modderbloedje horen niet op deze school. En hebben al helemaal geen recht om tegen ons, volbloeds, te praten. Dus jij en je vieze bloed kunnen hier weg." Op dit moment stromen de tranen uit het meisjes ogen. "M-maar ik dacht dat iedereen hier gelijk was. Als tovenaars enzo." stamelt ze. Draco en Thomas, die blijkbaar in die paar dagen hele goede vrienden zijn geworden, lachen erom en ik lach flauwtjes mee. "Haha, gelijk. Ja, tuurlijk. Zegt Thomas sarcastisch. Het meisje rent huilend weg en de jongens lachen verder. En ik besluit het maar te negeren.

"Ik ga eventjes op zoek naar Harry, die moet hier ook ergens zijn." Zeg ik en ik wil de coupé uit lopen. "Robin, als volbloed tovenaars en heksen hebben we een naam hoog te houden. En je broertje is een bloedverrader die de Dark Lord heeft verslagen. Je zult moeten kiezen, hij of ons." Ik knik  begrijpend en kijk hem aan. "Nog een laatste keer? Alsjeblieft." Ik kijk hem smekend aan. Hij knikt van ja en ik verlaat de coupé. Na ongeveer tien minuten zoeken heb ik Harry gevonden. Ik schuif de deur open en loop naar binnen. Daar zie ik Harry, een jongen met rood haar met zijn rat op zijn schoot en het meisje dat net onze coupé uitgerend was. "Zij was het!" Snikte ze terwijl ze naar me wees. De beide jongens kijken op en geven me een afkeurende blik, die bij Harry even verranderd in verbaast. "Robin, hoe kan je dat doen!" Schreeuwt hij naar me "Ik dacht dat ik mijn tweelingzus goed kende, maar blijkbaar ben je gewoon net als de Dursleys!" Vervolgt hij. Na dit gezegd te hebben, slaat hij me met een platte hand in mijn gezicht. En ik heb me nog nooit zo boos gevoeld. Mijn hand schiet als vanzelf naar voor en Harry word opeens keihard tegen de muur gegooid door een ontzichtbare kracht die ik uit mijn handen voel komen. Ik draait me om en loop weer terug naar de coupé waar Draco en Thomas in zitten. Als ik binnenkom kijken ze op en hun monden vallen open. "Robin, je ogen" begint Thomas. Ik kijk hem verbaast aan. "Ze zijn rood" vervolgd Draco de zin. "O ja, dat." Lach ik"gebeurt altijd als ik boos ben." Leg ik uit. Na uit gelegd te hebben wat er was gebeurd besluiten we over te gaan op een wat lichter onderwerp. "Dus welk huis willen jullie komen?" Vraagt Draco. "Slytherin!" Zeggen Thomas en ik tegelijk waarop Draco goedkeurend knikt.