İnsanlığın Kaderi...

117 3 2
                                    

Ne umutlarla geçen uzun bir yol...Kafay yoran bol düşünceler...Bütün bunlardan sıkılmıştım sanırım artık tek düşünmek istediğim ısırıldığım halde neden dönüşmediğimdi...

-Hey Andrew iyi misin ?

-İyiyim Enzio neden sordun...

-Hiç öylece dalıp gitmiştin...Ne düşünüyordun ?

-Boşver sadece ne yapmam gerektiğini düşünüyordum.

-Takma kafana gidip bu sorunu çözeceğiz...

-Umarım dostum...

Uzun bir yol gittik Gemma hala üzgündü çünkü Michael'e olanlar hiçbir insanın hakketmediği birşeydi...Enzio ve Gemma muhabbet etmeye başlamışlardı...

-Hey Gemma üzülüp kendini yıpratmana gerek yok...

-Neden böyle söylüyorsun..??

-Çünkü sadece kendini yıpratıyorsun biliyormusun Michael ölmeden önce bana birşey dedi...

-Ne gibi ?

-Seni sevdiğimi söylememi istemişti...

-Oh bunu söylemene sevinsem mi bilemedim...

-Bu berbat hayat devam ediyor birbirimiz için güçlü olmalıyız...

-Pekala buna dikkat edeceğim teşekkürler Enzio.

-Rica ederim...

Konuşmaları bitmişti...Yürümeye devam ediyorduk Gwen ve Mark gülerek sohbet ediyorlardı...Herkes bir şekilde birlikte olmaktan mutluluk duyuyordu...

Washington'a giden yol boyunca "Geri dönün" yazılı tabelalar gördük ama dönmeyecektik...Yollar ilginç bir şekilde çok sessizdi çok fazla boş gezen yoktu...

Kulağım aniden bir ıslık sesi duydu...Ardından gelen silah ateşlenme sesi ile olayın farkına vardım ve Gweni yakalayıp bir arabanın arkasına saklandım...

Sanırım bizimkilerde saklanmıştı...

-Hey çocuklar vuruldunuz mu ?

-Hey Andrew !

-Evet ?

-Gemma yanınızda mı ?

-Hayır..!!

-Olamaz onu vurdular mı !!

Bunu duyunca çılgına döndüm kafamı kaldırıp baktım Gemma'yı sürüklüyorlardı...Aniden biri bulunduğum yere ateş etti...

-Bak Gwen beni dinle burası çok tehlikeli ben gidip Gemma'yı kurtarmalıyım sen ben gözüktüğümde Enzio ve Mark'ın yanına koş tamam mı ?

-Baba gitme nolur sana zarar verirler !

-Bana hiç birşey olmayacak söz veriyorum tatlım...

Kızımı başından öptüm ve ellerimi yukarı kaldırıp saklandığım yerden çıktım...

Haydutlardan biri benimle konuşmaya başladı...

-Hey bak sen şu salağa ?

-Salak olacak birşey yapmadım ben...

-Öylemi peki silahlı haydutlara rağmen teslim olmak da neyin ne si ?

-Kapa çeneni ahmak !

-Bak dostum farkettinmi bilmiyorum ama şuan zor durumda olan sensin...

-Bize Gemma'yı verin son uyarım...

-Ne yapacaksın, vermezsek polislerlemi geleceksin...Bak dostum, artık insanlık yok bu yüzden boş konuşma ve son duanı et...

Arkadan Gwen'in ağlama seslerini duydum...Bu beni çok sinirlendirmişti, kızım ölmemden korkuyordu...

Haydut silahı bana doğrultmuştu....Tam ateş edecekti ki son sözümü söyledim...

-Esas beni öldürürsen, insanlık o zaman ölecek...

The Last PaleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin