Sacrificing My Happiness

Chapter XII

A/N : Sorry po for the very long na hindi ako nakapagupdate. Medyo nagiisip kasi ng mga scenes eh. Hehe thanks ulit for supporting. Nagulat ako, kasi 176 reads ang total pero naging 215. Mamats ng marami. Comment naman po. Mga opinyon niyo. Good comments lang po sana. Para inspirasyon. :)

[ Lorenzo's POV]

Nagulat talaga ako sa mga narinig ko. Parang napuno ako ng galit. And at the same time "selos". Pakiramdam ko tuloy Ren-ren is better than me. Na siya na talaga ang gusto ng lahat. Tapos ako, isa lang di hamak na sabit.

Nakatingin sila sa akn. Dahil na rin sa nabasag yung baso ar basa yung sahig.

"Lorenzo, okay ka lang?" tanong niya.

Tumango naman ako. Ayokong magsalita, lalong lalo na ngayon. Nafefeel ko na naleleftout ako.

"So Bianca and Ren-ren, your dare starts now." sabi ni Emerald at nagapir sila

ni Lalaine.

"Guys pwede na ba tayong umuwi? Nagtext kasi si Dad eh, hinahanap na ako sa bahay." palusot ko sa kanila.

"Sure, papahatid ko na lang kayo sa driver." sabi ni Bianca at lumabas na kami ng bahay nila.

Hinintay namin yung van at sumakay na kaming tatlo. Si Lalaine nakatulog. Kaya nag-

usap na lang kami ni Ren-ren. Ako ang nagsimula ng conversation.

"So, parang wala na akong pag-asa." malungkot kong sabi sa kanya at tumingin naman siya sa akin.

"Huh? Saan?" tanong niya sa akin. Lumunok muna ako ng laway.

"Sa...sa...... Kanya..... " nauutal kong sagot.

"Sinong sa kanya? Deretsuhin mo nga ako." sabi niya sa akin.

"Si Bianca, wala na akong pag-asa, for 2 months? What could happen?" tanong ko sa kanya and umangal naman siya.

"Ito naman dare lang naman yun eh, don't take it too serious." angal niya and umiling ako.

"Well, malay mo in that dare magkadevelopan kayo at kalimutan na isang dare lang ang lahat, at......"

"At?" tanong niya

"At seryosohin niyo talaga ang dare at maging kayo talaga." sabi ko sa kanya at bumaba na ako ng sasakyan. Nakarating na kami sa bahay namin.

"Sige, ba-bye!" sigaw ko at nagwawave pa yung kamay. And gave him a fake smile.

Pumasok na ako sa bahay namin at dumeretso sa kwarto. Humiga ako sa kama at nag-isip-isip. Naisip ko bigla. "Paano kung maging sila? Anong gagawin ko? Gagawa ba ako ng paraan para masira relasyon nila?"

(Next Day)

Ang sweet nila sa isa't isa. Di ko naman mapigilan ang sarili ko na magselos kahit wala naman akong karapatan. Ang kapal nga ng mukha kong magselos eh. Kahit di naman kami basta alam niyo na ang nararamdaman ko.

Kada breaktime ay magkasama sila. And yan yung sabi sa dare. But wala naman nasabi sa dare na magsusubuan sila ng pagkain. Iniiwas ko na lang ang tingin ko sa kanila. <///3.

Tapos kapag may klase? Ayun akbay akbay din. Tsk! I hate Ren-ren. Di sila bagay. Kami ang bagay ni Bianca.

Kapag naman may mga activities at nasugatan. Matataranta talaga si Ren-ren kahit ang liit liit lang ng gasgas. Mas malaki pa ata yung kuko ko sa gasgas eh. Ni wala ngang dugo. -_-

*****

Haaaaaaayyyyy... Paano ako makakasurvive sa school na to? Kung kada araw makikita ko silang dalawa araw araw na magkasama. Tapos may kiss pa sa cheeks. <////3. Kulang na lan eh langgamin silang dalawa. Nakakainis talaga.