Sacrificing My Happiness

Chapter I

A/N : Hi guys.! This is my first story in this account sana po magustuhan niyo. Actually, this story was im my first account pero dinelete ko siya. So this is my second account in the Wattpad World. This is my first account im telling you about, @jayr014, kung gusto niyong i-follow, pwede naman basta bahala kayo. Follow po this account as well. Sorry po kung may mga typos sa part na to. Ok chapter 1 and Prologue starts here..

******

Prologue :

Siya ang palagi mong kasama..

Siya ang nagcocomfort sayo kapag wala ang mga parents mo..

Siya ang madalas nasasabihan mo ng sikreto mo

Sino pa ba?

~ang kaibigan...

*****

Chapter I - Mr. Lollipop

[Ren-ren's POV]

Hi guys.! Ako nga pala si Ren-ren or for short I mean for long "Raniel John Mark P. Aquino" . Isa akong student and senior na akong year. First day ko ngayon as senior sa same school pa rin na pinasukan ko last year. Actually, doon na ako nag start mag school, from prepatory to 4th year. And yes, graduating ako ngayon. Hindi ko nga alam kung first section ako ngayong year eh. Eh ako lang naman ang Top 1 last year. BWAHAHAAH.,!

Im on the way to my school, kaya sumakay na ako ng kotse namin. Wala sila mom and dad tuwing morning, dahil busy sila sa work. Pero kung meron namang mga importanteng event sa school ay nakakadating naman sila. Pero pag dinner naman nagkikita kita naman kami which is nakakapagusap kami. Even though walang saysay ang umaga ko, bumabawi naman sila sa evening. Kahit na short chit chat lang. Basta makapag-usap at sabay sabay lang kumain, ayos na basta may time lang para sa isa't isa.

"Sir, alis na po tayo?" tanong naman ni Manong Fernie. Siya yung driver namin. Matagal na siyang nagdridirve sa amin simula pa nung maliit ako siya na ang driver namin. Btw, ang real name niya po ay Fernando Aguilar po.

"Opo." sagot ko naman at ningitian ko si Manong.

"Sure po ba kayo?" tanong naman ni Manong na natatawa.

"Ay oo nga pala, yung relo ko.! Manong kunin ko lang po ah" sabi ko kay Manong at nilagay ko muna sa kotse yung bag ko at nag thumbs-up naman siya sakin.

Kaya pumasok ulit ako sa bahay para kunin yung relo ko. Pagpasok ko nandon na yung relo ko sa may lamp shade. Kaya kinuha ko na ito at sinuot sa wrist ko. Then bumaba na ulit ako at sumakay na sa kotse.

"Manong, alis na po tayo." aya ko kay Manong Fernie. At inistart niya na yung kotse at nagsimula ng magdrive.

Habang nagdridrive si Manong, kinuha ko yung cellphone ko at earphone sa bag ko and naghanap ng magandang kanta. Dahil sa dinami dami ng kanta ko di ko alam kung ano papakinggan ko. Habang naghahanap ako ng kanta nagsalita namang bigla si Manong.

"Sir, nandito na po tayo." sabi ni Manong at nginitian ako.

Habang nakapark yung kotse, nilagay ko muna yung phone ko sa bag. Sinilent ko muna yung phone ko at baka tumunog bigla, macomfiscate pa. Inayos ko na din yung earphone ko at nilagay sa bag.

"Sige po Manong alis na po ako, ingat po." sabi ko kay Manong and gave him a smile. And he salute naman and gave me a smile. I close the door and went through the gate.

Yes, its good to be back :)

As I went through the main gate, wala namang nagbago, ang nagbago lang eh may kinoconstruct na fountain. Yun lang nabago wala na. Green pa din yung damo, black pa rin yung gate and ganon pa din yung kulay ng school namin. Nalimutan ko nga palang sabihin name ng school namin. Emerald Academy. Mukhang sosyal no?