A/N : Buti naman at may nagbabasa na rin kahit konti pero okay lang naman buti at may nagbabasa na rin. Sorry kung merong mga typos. Don't forget to vote after reading this chapter. Okay enjoy :) Chapter 5 starts here....
*****
[Emerald's POV]
Hey! Its my first time to have a POV! :) But first let me introduce myself.
Im Emerald Buenavista, the daughter of our beloved principal and ang soon na magmamanaged ng aming school. Characteristics? Loves marshmallows, loves marshmallows, loves marshmallows. Favorite food? Marshmallows. Name of Dog? Marshmallows. :) Kaya nga buhay ko maraming marshmallows.
After tumawag sa akin ni Lorenzo ay hindi na ako mapakali sa sarili ko. Excited na talaga ako! I wan't to meet his little sistah! :) Ano kaya ibibigay ko? Ahh! Alam ko na! Magmall na lang kami bukas! Wahhhh! Excited na talaga ako!
***
Eto ako ngayon nasa school na. Nakaupo sa isa sa mga benches. I mean sa memorable bench. Kasi ang daming nangyare dito sa bench na to eh! Siya ang saksi ng aking kaligayahan at kalungkutan bukod kay Ren-ren.
Medyo konti pa lang ang mga students na napasok dahil maaga pa naman. 6:00 am lang kasi. Di ko alam kung anong gagawin ko. Nakakatamad. Kaya nagpunta muna ako sa office ni Mommy.
But when nung malapit na ako sa door ay may nahagip ang mata ko. Kasi yung office ni Mama ay nasa isang building sa school at katabi nun ay entrance gate ng school. Kung siya nga I'm so happy! Waaaahhhh! She's back! Yup babae siya kaya nga she eh! Bespren ko yun eh! Nagtransfer nga lang siya pero bumalik na siya at dito siya gragraduate.
Kaya umakyat ako papunta sa office ni Mommy. Pero syempre sa hagdan >_<. Duhhh! Nang marating ko na ang pinto ng office ni Mommy ay kumatok muna ako.
*knock knock*
"Mommy?" tawag ko sa loob at pumasok ako sa loob ng office.
"Yes anak? Anong kailangan mo?" tanong ni Mommy.
"Uhmm, nandyan na po ba siya ulit? Si Lalaine?" pagtatanong ko at nageexpect ako ng sagot na yes.
"Yes anak, she's back again." sagot ni Mommy and hunarurot ako ng takbo.
"BYE MOMMY!" sigaw ko habang natakbo at nagwawave pa ako sa mommy ko. Dahil ang bilis bilis ko tumakbo ay natamaan ko yung isang vase na nakapatong sa isang mesa at nabasag. Nakita naman ni Mommy at nag peace sign na lang ako. Hehe.
****
Dumeretso agad ako sa room to check kung nandun na si Lorenzo at si Ren-ren and si Lalaine din syempre. Mahal ko yun eh! <3 <3. Habang naglalakad sa hallway ay kay nabati na sa akin ng goodmorning. *u* Happy! Pumasok na ako sa room. Pero nanun lang ako sa may pinto at tanaw mo na siya. Yehey! Classmate ko siya! <3 <3.
"Cookie!" tawag ko sa kanya. Namiss ko talaga siya. Lumingon naman siya at nagwave ng hand sa akin
"Waaahhhh! Mallows!" sigaw niya habang natakbo palapit sa akin. Nang nakarating na siya sa akin ay niyakap niya naman ako ng mahigpit. As in ang higpit. I missed her so badly. But right now, she's here. At wala ng makakapigil sa aming pag-iibigan! Haha joke lang. xD.
"Namiss kita! Waaah!" sabi ko sa kanya at kiniss siya sa cheek. Ang sweet ko kasi eh :*.
"Namiss din kita!" sabi ni Lalaine and kiss me in the cheek too! We're sweet. Sweet as honey. No preservatives added! Chos!
"So kamusta ka na?" tanong ko sa kanya at lumabas ng room. Usap muna kami habang naglalakad sa hallway.
"Eto ok naman pero nakita ko siya eh one time." sabi niya in a sad expression which makes me feels sad too.
BINABASA MO ANG
Sacrificing My Happiness
Ficção AdolescenteWhat is a friend? Well a friend is the person that comforts you in problems that you encounter.. But what if... That friend of yours is in a VERY VERY sad situation.... And the only way to make him happy is to sacrifice your happiness.. Will you do...