i want you ღ taekook

16

Lütfen yorumlarınızla destekleyin~

Keyifli okumalar, sizi seviyorum💜

~

Bir eliyle kalemle oynuyor, diğer eliyleyse kahvesini kavramış yudumluyordu. Gün boyunca bir işten diğer işe koşmuştu ve tek ihtiyacı olan bir Kim Taehyung'tu.

Kapı tıklandığında Jeongguk, o tarafa doğru yöneldi.

"Efendim, Yu Jin hanım geldi." dedi görevli kadın. Jeongguk, umutsuzca kafasını salladı ve gelecek olan misafiri beklemeye başladı.

İnce topuklar sayesinde çıkan tok sesi duyduğunda sanki söylenilenlere hazırmışcasına kaşlarını çattı ve gözlerini kahvesinden çekti.

"Selam, oppa!" dedi hiç samimi olmayan gülüşüyle Yu Jin.

"Seni dinliyorum, bir an önce defolup gitsen iyi olur."

"Oh~ Jeongguk, eski sevgilini kovmaya utanmıyor musun?"

"Hayır, şu an onun burada bulunmasından ve bir amaç için bile olsa onunla birlikte olduğum için utanıyorum."

Genç kız, kıkırdadı ve Jeongguk'un kucağına oturdu.
Jeongguk, onun bu haline afallamıştı. Yu Jin, Jeongguk'un elinden tutup kendi bacağına yerleştirdi.

"Seni ne zamandan beri istiyorum, bir bilsen Kookie. Sınırlarımı zorluyorsun, şu an ne kadar seksi göründüğünden haberin yok."

Jeongguk, hâlâ şaşkınlıktan kıpırdayamıyordu.

"Yönelimimi biliyorsun, değil mi Bayan Jung?" diye mırıldandı ve iğrenir bir şekilde elini hemen oradan çekerek sert bir şekilde Yu Jin'i kucağından attı.

"Buraya kendini becertmek için mi geldin yoksa?"

"Sanırım." diye kıkırdadı ve eteğini düzeltti.

"Bir de benim güzelime sürtük deyip onu üzdün, söylesene o sürtükse sen nesin?"

"O çirkin çocuğa güzel diyorsun ya, deli oluyorum."

"Sadece güzel değil, aynı zamanda benim de. Benim güzelim."

"Bunu tekrar düşün, er ya da geç bana geleceksin Jeongguk. Tıpkı birkaç ay öncesi gibi."

"O zaman zorlandığımı unutuyorsun Yu Jin."

"Bu umrumda mı? İstersem bu şirketi başına yıkabilirim bile. Her şey benim elimde Kookie, sen bana muhtaçsın." deyip kahkaha attı Yu Jin ve Jeongguk kusmamak için kendini kastı. Ciddi anlamda midesi bulanmıştı.

"Sana muhtaç değilim, artık şirket de umrumda değil. Ben sadece Taehyung ile mutlu olmak istiyorum."

"Peki onun seni affedeceği ne malum? Ya şirketi babana teslim ettiğimde tüm gücün onda olacağını ve neler yapabileceğini düşünmüyor musun? Ben de seni zeki sanardım, Jeon Jeongguk."

"Asla böyle bir şey yapamazsın, boş boş konuşmaktan başka bir şey yaptığın yok."

"Gözlerindeki korkuyu görebiliyorum, tek umrunda olan o çocuk değil mi?"

"Hayır, o umrumda bile değil. Sadece şirket önemli benim için."

"Emin olamadım." deyip sahte üzüntüyle dudaklarını büzdü Yu Jin. "Az önce şirket umrumda değil diyen sendin ama."

"Yu Jin, defol git buradan ve sabrımı sınama."

"Sınarsan ne olur Jeon?"

Jeongguk, dişlerini birbirine geçirdi ve tısladı. Hızlı ve sert bir şekilde Yu Jin'in kolunu tuttu ve kapıya doğru sürükledi.