Kάντε με follow στο Instagram για να έχουμε πιο συχνή επικοινωνία. Στειλτε μου μήνυμα ότι είστε από wattpad. Το όνομα μου είναι _.popi.mts._🧚♀️
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολύ δυνατά. Ήταν 6 αγόρια στην ηλικία μας και είχαν το σκυλάκι του μάγκα. Όπως ακριβώς εκείνοι που με κορόιδευαν στο παλιό μου σχολείο. Οχι δεν θα το αντέξω και εδώ. Όχι όχι όχι. Άρχισα να τρέμω και είχα ιδρώσει ολόκληρη
-"Είσαι καλα;" με ρώτησε η Μελοντι και εγω απλά της έκανα ένα νεύμα.
-" Βρε βρε τη Μελοντι" είπε ένα από τα αγορια όταν έφτασαν κοντά μας
-" τι κάνεις στεφανουκο;" είπε η Μελοντι και σηκώθηκε και τον αγκάλιασε. Τα υπόλοιπα αγορια με κοιτούσαν λίγο περίεργα όμως εγώ δεν έδινα σημασία. Κοιτούσα εκείνον. Ήταν τόσο όμορφος. Ψηλός μελαχρινός με υπέροχο σώμα. Ήταν η φαντασίωση κάθε κοπέλας. Όμως τι κάθομαι και σκέφτομαι αφού δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσει να κοιτάξει ποτέ εμένα.
Αφού χαιρέτησε όλα τα αγορια η Μελοντι με σύστησε στους φίλους της
-" παιδία από εδώ η Ροζανα. Είναι καινούργια στην πόλη και γειτόνισσα μου. Ροζανα από εδώ ο Χριστοφορος , ο Λευτέρης , ο Μάριος , ο Νίκος και ο Στέφανος" είπε και μου έδειχνε με το χέρι της καθέναν που μου έλεγε το όνομα του
-" φαίνεται πως είναι καινούργια" είπε ο Στέφανος
-" γιατί;" ρώτησε η Ροζανα
-" Δεν έχει καμία σχέση με εμάς κοίτα πως είναι" είπε και άρχισαν όλοι να γελάνε
Αμέσως δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου. Ένιωσα τον εαυτό μου εκτός ελέγχου. Δεν μπορούσα να ανασάνω. Έτρεξα κατευθείαν προς τη πόρτα και βγήκα έξω. Πήγα και έκατσα σε ένα πεζούλι λίγο πιο δίπλα από το κλαμπ και έκλαιγα. Έκλαιγα πολύ. Είχα καιρό να κλάψω τόσο. Πίστευα πως εδώ θα έκανα μια νέα αρχή αλλά όπως αποδείχτηκε έκανα λάθος.
-" είσαι καλά;" άκουσα τη γλυκιά φωνή της Μελοντι η οποία έκατσε δίπλα μου και μου χάιδευε τη πλάτη. Δεν της απάντησα απλά συνέχισα να κοιτάω τα πάτωμα
-" Ο Στέφανος και η παρέα του είναι τέτοιου τύπου παιδιά. Το διαφορετικό θα το κατακρίνουν και οι πλάκες τους δεν γίνονται δεκτές από όλους. Έχουν ιδιαίτερο χιούμορ και γι'αυτό και στη παρεα τους είναι συγκεκριμένα άτομα. Όμως δεν είναι κακά παιδιά"
-" εγώ όμως τι του έκανα και μου μίλησε με αυτό το τρόπο ούτε καν με ήξερε" είπε και τα δάκρια ξανά έκαναν την εμφάνισή τους
-" Δεν ξερω και πραγματικά ήταν πολύ άσχημη η συμπεριφορά τους. Όμως θα σε συνηθίσουν και θα δεις ότι όλα θα είναι μια χαρα" μου είπε και μου χαμογέλασε
-" Μπαα καλύτερα να πάω σπίτι" της είπα και σηκωθήκαμε και οι δύο
-" όπως θες. Να σου πάρω ένα ταξι;"
-" όχι εντάξει θα πάρω από τον κεντρικό μην ανησυχείς" της είπα
-" εντάξει να προσέχεις εε" μου είπε και με πήρε αγκαλιά. Εγώ της έγνεψα και έφυγα
Περπατούσα μέσα στα μαύρα σκοτάδια και η μόνη σκέψη μου ήταν ο Στέφανος. Είναι τόσο ηλίθιος. Λίγα δευτερόλεπτα τον είδα και με έκανε να νιώσω απαίσια. Περπατούσα αρκετή ώρα μέχρι που συνηδιτοποιησα πως δεν ήξερα που βρισκόμουν είχα χαθεί. Ήταν 4 τα ξημερώματα και εγω μόνη μου έξω σε μια αγνωστη περιοχή. Τέλεια η βραδιά όσο πάει γίνεται και καλύτερη
Αποφάσισα να πάω κάπου πιο κεντρικά και έτσι προχώρησα λίγο και βγήκα σε έναν κεντρικό δρόμο που δίπλα είχε ένα πάρκο. Μιας και δεν ήξερα πως να γυρίσω σπίτι κάθισα σε ένα παγκάκι και περίμενα να ξημερώσει για να πάρω ένα ταξι να γυρίσω.
Καθώς καθόμουν είδα τη σκιά ενός άνδρα να με πλησιάζει και αμέσως τρόμος κατέκλυσε το σώμα μου. Καθώς πλησίαζε όμως κατάλαβα πως αυτή τη φιγούρα την είχα ξαναδει. Ήταν ο Στέφανος. Ήρθε και έκατσε δίπλα μου και χωρίς να πει κάτι έβγαλε ένα τσιγάρο από τη τσέπη του και το άναψε. Δεν είπε τίποτα κανένας από τους δύο απλά κοιτούσαμε το κενό.
Μόλις τελείωσα το τσιγάρο του με πήρε από το χέρι και σηκωθήκαμε. Περπατήσαμε λίγο μέχρι που φτάσαμε σε ένα μαύρο αμάξι. Εκείνος μπήκε μέσα ενώ εγώ είχα μείνει στη πόρτα του συνοδηγού αμήχανη. Άνοιξε τότε τη πόρτα και μου είπε
-" Θα μπεις μέσα η θα με κοιτάς σαν το χανο" και έτσι μπηκα μέσα. Σε όλη τη διαδρομή δεν μιλήσαμε καθόλου μεταξύ μας. Ξαφνικά είδα γνώριμες εικόνες και κατάλαβα πως με πήγαινε σπίτι. Μα καλά πως ήξερε που μένω. Μάλλον ξέρει που μένει η Μελοντι και με πάει εκεί γιατί ξέρει ότι ριμαστε γειτόνισσες. Μόλις φτάσαμε σπίτι εγώ του είπα Ευχαριστώ και βγήκα από το αμάξι.
Άνοιξα τη πόρτα του σπιτιού και έτρεξα στο δωμάτιο μου κοίταξα από το παράθυρο και το αμάξι του ήταν ακόμα εκεί. Μα καλά τι κανει; Ξεντυθηκα και έβαλα πυτζάμες. Αλλά όταν ξαναγύρισα στο παράθυρο είχε φύγει. Έπεσα με φορά στο κρεβατι μου και πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι.
Νοιάστηκε για εμενα. Έκανε ότι έκανε όμως μετά δεν με άφησε μόνη μου. Πότε δεν το έχει κάνει αγόρι αυτό για εμενα.
ESTÁS LEYENDO
The ugly girl
Novela JuvenilΗ Ροζανα είναι ένα 17χρονο κορίτσι το οποίο έχει κάπως ιδιαίτερη εξωτερική εμφάνιση πράγμα που δεν γίνεται αποδεκτό από τον περίγυρο της και συχνά πέφτει θύμα bullying. Όταν ο μπαμπάς της βρει δουλειά σε άλλη πόλη θα αναγκαστεί να μετακομίσει και να...