The ugly girl

part 9

Το κουδούνι χτύπησε και πήγαμε ξανά πίσω στις τάξεις. Κάθισα στο θρανίο μου περιμένοντας τη Μελοντι. Οτσν μπήκε στη τάξη μαζί με την Έλενα και τις άλλες μενού έριξε ένα αδιάφορο βλέμμα και κάθισε πάλι με τη Λυδία.

Η υπόλοιπη μέρα πέρασε αρκετά περίεργα. Με τη Μελοντι δεν ανταλλάξαμε ούτε μια κουβέντα ενώ στα διαλλειματα καθόμουν με την Ερατώ και τα κορίτσια. Μακάρι να ήταν στο τμήμα μου. Για να μην νιώθω μόνη

Στο σχόλασα πλησίασα τη Μελοντι

-" θα γυρίσουμε μαζί σπίτι;"

-" εεεε....δεν ξέρω....έλεγα να γυρνούσα με την Έλενα αν δεν σε πειράζει " μου είπε και κοίταξε την Έλενα

-" σιγά μην της πάρεις και την άδεια" είπε η Έλενα και την πήρε από το χέρι και έφυγαν

-" πατσαβούρα" ψιθύρισα στον εαυτό μου και μόλις γύρισα για να πάω σπίτι έπεσα πάνω στο τελευταίο άτομο που ήθελα να δω...τον στέφανο

-" σιγά γαμω το κέρατο μου δεν βλέπεις μπροστά σου;" μου είπε με θυμωμένο ύφος αλλά δεν είχα διάθεση να τσακωθω. Τον αγνόησα και ξεκίνησα να περπατάω προς το σπίτι μου όταν ένιωσα κάποιον να με τραβάει...ήταν εκείνος

-" να σου πω...οταν θα σου μιλάω θα με ακούς καταλαβες;;;;" φώναζε έχοντας φαιρει το πρόσωπο του σε απόσταση αναπνοής από το δικό μου. Δεν το είπα κάτι. Εκείνος άφησε τα χέρια μου και έφυγε κλοτσοντας έναν κάδο σκουπιδιών.

Πήγα σπίτι και βρήκα τη Σμαρώ να κεντάει

-" κΑλώς τη μου" είπε μόλις με άκουσε να μπαίνω στο σπίτι. Εγώ την αγκάλιασα και πήγα στο δωμάτιο μου. Έβαλα άνετα ρούχα και ξάπλωσα στο κρεβατι ακούγοντας μουσική. Σκεφτόμουν διάφορα. Την γνωριμία μου με την Ερατώ και τα κορίτσια. Την περίεργη συμπεριφορά του Στέφανου η οποία παρεμπιπτόντως με βγάζει εκτός εαυτού. Αλλά περισσότερο το ότι η Μελοντι απομακρύνθηκε έτσι απότομα από εμένα. Ίσως έκανα λάθος που πίστεψα πως είναι φίλη μου. Έπρεπε να το περιμένω μια τόσο όμορφη και δημοφιλής κοπέλα να κάνει παρέα Μαζί μου;; τις σκέψεις μου διέκοψε η φωνή της σμαρως που μου φώναζε να κατέβω να φάω

-" λοιπόν πως πήγε η πρώτη μέρα στο σχολειο;" με ρώτησε καθώς νου έβαζε φαγητό

-" περίεργα" είπα εγώ

-"γιατι;" ρώτησε απορημένη

Της εξήγησα λΟιπόν όλα όσα έγιναν με τη Μελοντι και την Ερατώ.

-" οι φιλίες σε αυτή την ηλικία κόρη μου είναι δύσκολες. Δύσκολα θα βρεις μια πραγματική φίλη με όλη τη σημασία της λέξης. Ίσως η Μελοντι να μην μπορεί να καταλάβει την αξία σου. Αστην. Αυτή η Ερατώ όμως φαίνεται να είναι πάρα πολύ καλή κοπέλα"

-" έτσι φαίνεται. Μακάρι να είναι κιολας" είπα εγώ

-" γι'αυτό να είσαι επιφυλακτική. Άσε λίγο καιρό να περάσει για να δεις αν είναι πραγματικά φιλες σου και μετά ανοίξου" με συμβουλεύσε ΗΣμαρω. Μου αρέσει πολύ να συζητάω μαζί της. Νιώθω πωε ότι και να της πω θα με καταλάβει. Έχει δίκιο πρέπει να ειμαι προσεκτική. Ενταξει φαίνονται και οι 4 υπέροχες κοπέλες όμως μπορεί να κρύβουν κάτι....ελπίζω πως όχι.

Το βραδυ πήγα βόλτα τη bianca. Της έβαλα το λουράκι και φύγαμε. Αποφάσισα να μην ξαναπερασω βράδυ από το πάρκο της γειτονιάς μου για να μην έχω μπελάδες πάλι. Έτσι πήρα τον αντίθετο δρόμο και βγήκα σε μια πλατεία που είχε μια παιδική χαρά και μια καφετέρια στην οποία μου είχε πει η Μελοντι Ο συχνάζει ο Στέφανος με τη παρέα του.

Πέρασα γρήγορα από εκεί για να μην έχω καμία συνάντηση και έκατσα σε ένα παγκάκι. Πήρα αγκαλιά τη bianca και άρχισα να τη χαϊδεύω και να παίζω μαζί της. Τότε μέσα στα σκοτάδια ένιωσα κάποιον να με πλησιάζει. Φοβήθηκα λίγο όμως γρήγορα αντιλήφθηκα την γνωστή του φιγούρα. Ήταν ο Στέφανος. Κάθισε δίπλα μου και άρχισε να χαϊδεύει τη bianca.

-" Δεν ήξερα πως έχεις σκυλακι" μου είπε ενώ έπαιζε μαζί της

-" ναι την λένε bianca την αγόρασα πρόσφατα"

-" είναι πανέμορφη" είπε και χαμογέλασε με ένα περίεργο χαμόγελο. Δεν τον είχα ξαναδεί έτσι. Το πρόσωπο του ήταν γαλήνιο και αθώο σαν μικρού παιδιού.

-" πως σου φάνηκε η πρώτη μερα;"

-" εντάξει καλή ήταν " είπα τελείως αδιάφορα. Εκείνος δεν μίλησε απλά με κοίταξε στα μάτια. Με κοιτούσε πολύ επίμονα σε σημείο να μην μπορώ να κρατήσω το βλέμμα μου στο δικό του.  Τότε ξαφνικά σηκώθηκε και έφυγε

-" εεε που πας" του φώναξα

-" Να μην σε νοιάζει" είπε με θυμωμένο τόνο φωνής

-" κοπανε" ψέλλισα στον εαυτό μου.

Σηκώθηκα και γύρισα σπίτι. Αφού έβαλα άνετα ρούχα έπεσα στο κρεβατι μου. Προσπαθούσα να Ψυχολογία τη συμπεριφορά του Στέφανου. Είναι πραγματικά πολύ περίεργος. Την μια στιγμή είναι τρυφερός και μου συμπεριφέρεται ωραια και την επόμενη γίνετε βλάκας και με κάνει να νιώθω σκουπίδι. Δεν μπορώ να καταλάβω τι παίζει πραγματικά με έχει μπερδέψει πολύ....

Αγαπουλινια μουυ. Νέο πάρτ. Ήθελα να σας πω ένα τεράστιο Ευχαριστώ για τη στήριξη που δέχομαι και τα τόσα πολλά μηνύματα που λαμβάνω. Αλήθεια μου δίνετε πολύ δύναμη να συνεχίσω αυτό που τόσο πολύ αγαπάω να κάνω.

Λαικ και σχόλιο

Φιλακιαααα