Invisible love (Dutch)

Deel 7 (tegenwoordige tijd)

Biepbiepbiepbiep.... Mijn wekker gaat, ik sta op en ik druk hem uit. Ik haat het geluid van mijn wekker zó erg. Hé, maar wacht even, waar is mijn hand. Ik kan hem voelen maar niet zien. En mijn armen en benen zijn ook weg. Ik zie alleen nog maar mijn kleren. Misschien slaap ik nog!! Ik knijp mezelf, tenminste mijn pyjama, want dat is het enige wat ik kan zien, en ik voel veel pijn. Oké, ik ben dus gewoon wakker. Ik sta op het punt om mijn moeder te roepen, tot ik me opeens bedenk dat dit misschien wel door het gas kan komen. Wat moet ik doen? Misschien kan ik Bryce appen, maar ik heb zijn nummer niet. En Ashley kan ik niet bereiken, want zij is nog steeds in dat lab. Ik kan naar school bellen en vragen naar meneer Hayes, maar wat als hij niet op school is?

Ik besluit het toch maar te proberen, even op internet zoeken naar het nummer van school. Ah hebbes, ik toets het in op mijn telefoon en hij gaat best wel vaak over. Zijn er al wel mensen op school? 'Goedemorgen, met Caroline, wat kan ik voor je doen?' 'Goedemorgen, met Emily Turner. Ik wil graag met meneer Hayes spreken.' 'Een momentje, ik zoek even op of hij op school is... Ja ik heb het gevonden, hij is op school, ik zal hem even zoeken voor je.' Het duurt vijf minuten en ik hoor weer geluid aan de andere kant van de lijn. Ik hoor meneer Hayes' stem: 'Hoi Emily, wat is er aan de hand? Heeft het te maken met het gas?' 'Hoi meneer Hayes, ja er is iets heel ergs gebeurd. Ik denk dat het gas me onzichtbaar heeft gemaakt, ik zie mezelf niet meer, alleen nog maar mijn kleren.' 'Dat zou aardig kunnen, het enige is dat je alleen onzichtbaar kan worden als je het gas hebt aangeraakt, niet als je het hebt ingeademd. Maar ik bel wel even naar Ashley en Maxon, misschien hebben zij al wat meer ontdekt over het gas. In de tussentijd moet je zorgen dat niemand je ziet, wat technisch gezien ook niet kan, maar je weet wat ik bedoel. Is je moeder thuis?' 'Ja, maar ik weet niet of ik het moet vertellen aan haar. Ik denk dat ze dan helemaal gaat flippen, en dan mag ik nooit meer extra vakkenpakket-klassen doen.' 'Zeg maar tegen haar dat je toch wat gas hebt ingeademd en dat je al naar mij hebt gebeld. Ik heb tegen je gezegd dat het niet schadelijk voor jou is en dat het na een paar uur weer weggaat, maar het is besmettelijk en als iemand anders het gas binnenkrijgt kan diegene eraan doodgaan. Ik denk dat ze dat wel gelooft. Zeg ook maar dat je niet naar de dokter moet gaan, want hij weet er niks vanaf. Als ze je nog steeds niet gelooft, zeg je maar dat ze naar mij moet bellen.' 'Oké, dat zal ik vertellen. Belt u me straks als u Ashley en Maxon hebt gesproken.' 'Ja, zal ik doen. Veel succes nog!'

Het goede van dit gas is dat ik nog even in bed kan blijven liggen, het slechte is dat ik onzichtbaar ben! Nu kan mijn afspraakje met Bryce waarschijnlijk niet doorgaan, behalve als we voor vanmiddag een oplossing vinden. Ik roep mijn moeder: 'Mam, kun je even komen? Maar niet de deur opendoen!' 'Ja, lieverd, wat is er? Waarom mag ik niet binnenkomen?' 'Ik heb net meneer Hayes gesproken want ik heb toch wel een beetje last van het gas en hij zei dat het niet schadelijk voor mij is. Het gas is alleen heel besmettelijk dus als andere mensen het krijgen kunnen ze eraan doodgaan.' 'Och lieverd, wat verschrikkelijk. Moeten we er niet mee naar de dokter?' 'Nee mam, de dokter kan hier niks aan doen, en het gas hoort weg te gaan in een ochtend, dus vanmiddag kan ik gewoon weer naar school, als het goed is.' 'Oké Emily, maar ik ben er nog niet helemaal gerust op. Ik bel meneer Hayes zo wel even, in de tussentijd maak ik wel ontbijt voor je. Ik zet het voor je deur neer, dan kun jij het pakken als ik weg ben.' 'Er moet wel een deur tussen zitten, anders kan je het gas nog steeds krijgen.' Dit was natuurlijk een smoesje, maar anders zou ze me zien, of eerder niet zien. 'Bedankt dat je ontbijt wil maken mam, tot straks.' 'Tot straks lieverd, ik hoop dat alles goed komt.'