Invisible love (Dutch)

Deel 10 (tegenwoordige tijd)

'Wil je me even helpen Emily? We moeten dit hierin doen en dit daar. Ja, goed zo. Daarna moeten we precies tegelijkertijd deze vloeistoffen erin doen. Dit is ook waarom ik het net nog niet kon maken, ik heb hier twee handen voor nodig.' 'Maar meneer Hayes, wat zit hier nu eigenlijk in?' 'Ehm... ja dat mag ik je niet vertellen. Ik weet zelf van sommige ingrediënten ook niet wat het zijn, maar ik heb het recept van dit drankje gekregen van de wetenschapper van de regering, dus het zal wel goed zitten. Nu doen we een beetje van dit potje in het drankje, ja zo, en we zijn al bijna klaar met ingrediënten toevoegen. Waar ben je nu, Emily?' 'Ik sta nog gewoon naast u meneer, kunt u mijn kleren niet zien?' 'O, jawel hoor, maar ik had er niet zo op gelet. Nu moeten we het mengsel afwisselend warm en koud maken. Ik moet hier heel goed op letten, maar jij hoeft niets meer te doen. Straks heb ik je weer nodig, maar nu heb je even rust voor ongeveer drie uur.' Het is nu kwart voor tien, dus drie uur pauze... even rekenen... Dan heb ik dus pauze tot kwart voor een, ik hoop dat ik vanmiddag nog naar school kan. Normaal heb ik echt geen zin in school, maar vanmiddag heb ik weer geschiedenis, en dan kan ik weer naast Bryce zitten. En als Bryce denkt dat ik niet op school ben, gaat ons afspraakje misschien niet door. Ik pak mijn telefoon en kijk nog een beetje op Instagram en daarna pak ik mijn iPad om Netflix te kijken. Mijn iPad had ik vanochtend snel in mijn tas gestopt, omdat meneer Hayes al zei dat het lang kon gaan duren. Ik open Netflix en bedenk even wat ik ga kijken. Hmm... er zijn nog twee afleveringen van Riverdale die ik nog niet heb gekeken. Hier kan ik me wel even mee vermaken. Ik ga lekker zitten in een stoel en doe mijn oortjes in, gelukkig is de Wi-Fi op school goed en ik kan kijken zonder haperingen. Na ongeveer honderd minuten ben ik klaar met de twee afleveringen en mijn iPad is ook bijna leeg, dus ik pak mijn Powerbank en doe mijn iPad even aan de lader. Ik kijk even op mijn telefoon, het is al elf uur. Nog maar een uur en drie kwartier en daarna ben ik misschien weer zichtbaar. Ik heb zestien berichten gekregen. Tien zijn er van mij moeder die helemaal overbezorgd is en vraagt hoe het met me gaat. Ik antwoord haar dat het goed gaat en dat het onderzoek nog even gaat duren. Daarna bekijk ik mijn andere berichten. Drie komen er van de klassengroepsapp waarin mensen vragen wat het huiswerk is, eentje komt er van mijn oma die vraagt wanneer ik weer een keer langskom en twee komen er van Bryce. Huh, maar hij heeft mijn nummer toch niet eens? Wie heeft die aan hem gegeven? Bryce vraagt waar we pizza gaan eten en welke pizza ik wil. Ik antwoord hem dat het mij echt niks uitmaakt waar we eten, als het maar gezellig en lekker is. Ik zeg ook dat ik graag pizza Hawaï wil, hoewel andere mensen dat echt niet lekker vinden, maar ik wel. Het is nu pauze op school, dus ik krijg gelijk een antwoord van Bryce. Hij zegt dat hij wel een leuk adresje weet en dat het helemaal niet raar is dat ik Hawaï lekker vind, hij vindt het ook super lekker. Omg, dat is echt super leuk. We vinden gewoon dezelfde pizza die bijna niemand anders lekker vindt, lekker. Nu vraagt hij waarom ik niet bij hem zit in de pauze. Oh oh, ik had deze vraag eigenlijk al eerder verwacht. Ik moest snel een smoesje bedenken. Ik stuurde hem dat ik langer in de les moest blijven en dat ik daarom niet bij hem ging zitten. En ik stuurde ook dat ik in de lunchpauze een afspraak had met mijn mentor en dat ik dan ook niet bij hem kon zitten. Hij antwoordt dat hij het echt jammer vindt en dat hij heel veel zin heeft in ons afspraakje van vanavond. 'Emily, wil je je telefoon even uitzetten? De golven die je telefoon uitzendt kunnen het drankje beïnvloeden. En ik heb je weer nodig om me te helpen.' Ik zet mijn telefoon uit en loop naar meneer Hayes toe. 'Wat moet ik doen, meneer Hayes?' 'Op dit moment nog niet heel veel, je moet naar hetdrankje blijven kijken en mij roepen als het blauw wordt. Ik ga even watvoorbereidingen treffen voor het mengsel waarmee we je weer zichtbaar gaanmaken. De spullen staan al in het lab maar ik moet even de banaan gaan snijdenen de chocolade breken, niets wat heel bijzonder is.'