Invisible love (Dutch)

Deel 13 (tegenwoordige tijd)

Terwijl meneer Parker bezig is met het koperensemble moet de rest van de klas theorie leren. Ik hoef dat niet te doen, want ik heb op de muziekschool al examen gedaan op alle niveaus. Ik denk eraan om na mijn school naar het conservatorium te gaan. 'Dat ging supergoed! Koperensemble, goed gedaan. We gaan verder met het strijkkwartet.' Kijk, dit is nu iets waar ik niet aan mee kan doen. Ik speel geen instrument dat past in het strijkkwartet, dus tijdens zo'n pauze leer ik geen theorie, maar schrijf ik mijn eigen nummers. Ik speel dus piano en ik zing, alleen niet voor publiek. Ik heb al genoeg nummers geschreven voor een heel album en ik hoop dat ik ze ook een keer kan uitbrengen. Alleen niet nu, want ik heb nog steeds last van podiumangst. Ik ga verder met het verbeteren van mijn liedjes en al snel roept meneer Parker dat we gaan beginnen met het symfonieorkest. We spelen op dit moment een medley van John Williams, die verschillende filmcomposities heeft geschreven. Een paar voorbeelden zijn Star Wars, Harry Potter* en Lord Of The Rings. Op school hebben we maar één contrabas, maar gelukkig heeft Vince zijn eigen bas meegenomen. Tijdens het spelen komt ik erachter dat hij best wel goed is, hij kan de partij al aardig meespelen wat best wel knap is, aangezien hij ze net voor het eerst heeft gezien. Na het symfonieorkest wil meneer Parker met ons praten over de theorie die we vandaag hebben geleerd. Ik heb natuurlijk niks geleerd, maar het antwoord op de vragen ken ik wel. Een kwartier en honderden supermakkelijke vragen later gaan we beginnen met de band. Ik ben best wel zenuwachtig, want het is de eerste keer dat ik voor een publiek zing. We hebben nog ongeveer een halfuur over voordat de klas afgelopen is, dus we beginnen snel met alles uitpakken en klaarzetten. Eerst repeteert de band gewoon alleen, want we beginnen met drie liedjes die we nog nooit gespeeld hebben. Het zijn Treat you better van Shawn Mendes, Still haven't found what I'm looking for van U2 en Greedy van Ariana Grande. Over het liedje van Ariana Grande heeft meneer Parker nog zijn twijfels, want hij weet niet of ik de hoge noten wel kan halen. Ik verzeker hem dat het wel goed komt en gelukkig ken ik alle drie de liedjes heel goed. Vince kan echt goed basgitaar spelen, hij heeft gelijk zijn draai gevonden in de band. 'Oké Emily, wil je nu gaan zingen? We gaan beginnen met Treat you better. Ik neem aan dat je het liedje kent?' Ik knik van ja. 'Oké mooi, dan weet je wanneer je moet inzetten. Gary, tel maar af.' Gary telt af en de band begint te spelen, het klinkt echt heel goed. Ondertussen gieren de zenuwen door mijn hele lijf en ik tril helemaal. Ik zeg tegen mezelf dat ik rustig moet worden en ik focus me op mijn inzet. Ik begin te zingen en gelijk kan ik nergens anders meer aan denken dan de beat van de drums, de tonen van het keyboard, het ritme van de gitaar en de diepe noten van de bas. Ik voel de muziek door mijn hele lichaam en het zingen gaat heel goed. Ik merk niets meer van mijn zenuwen en ga helemaal op in de muziek. Ik vind het dan ook echt jammer als de laatste tonen uitsterven. Opeens barst er een daverend applaus uit, meneer Parker komt naar me toe lopen. 'Emily! Waarom? WAAROM? Waarom heb je nooit willen zingen? Je stem is gewoonweg prachtig!' 'Ik heb het nooit gedurfd, meneer Parker. Maar nu weet ik dat het niet zo eng is, eigenlijk wil ik u straks ook mijn nummers laten horen. Ik heb er al genoeg voor een heel album.' 'Natuurlijk wil ik ze horen. Maar nu gaan we eerst verder met de andere liedjes, we hebben nog maar een kwartiertje over.'

*Alweer Harry Potter, maar ik ben echt niet zo'n grote fan hoor, even voor de duidelijkheid :-)

Ik ben trouwens wel fan van Ariana Grande en Shawn Mendes, daarom de liedjes loll