Хөнгөн хувцаслаад гархад сүйт залуу гэх тэр залуу аль хэдийнээ ирчихсэн байх нь тэр... тэр сайхан залуу харин би түүнд ямар гэдгээ мэдэхгүй...
Гикван: өдрийн мэнд
Би: *муухан инээх*
Гикван: юу ч гэсэн хоол идэцгээе!
Тэр надад машины хаалга нээж өгөн, суудлын бүсийг минь зүүлгэж өгөөд
Гикван: энд хэр удах юм
Би: мэдэхгүй
Гикван: моделийнхоо ажлыг хийх юм уу?
Би: үгүй
Гикван: *муухан инээх* чи дандаа л надад ингэж хандах юм
Түүнтэй байх үнэндээ уйтгартай... зүрх сэтгэлийг минь хөдөлгөх биш үнэтэй брэндийн зүйлээр намайг хуурах гэж хичээдэг энэ хүн үнэхээр надад хэрэгтэй гэж үү?
***
Би: баяртай
Гикван: намайг үнсэхгүй юм уу?
Би: *хацар дээр нь үнсэх*
Гикван: *инээх* чамайг хүлээх хэрэгтэй бололтой за сайхан амраарай...
Би түүний машинаас буун ойрхон супермаркет орон сагсандаа юмаа хийн явж байтал ойр хавьд байсан охидууд орилолдоод ирэх нь тэр...
Би ч тоолгүй цааш юмаа сонирхон явж байтал би барьж байсан чипсээ санамсаргүй унагаачихлаа тэрнийг авах гээд тонгойтол хэн нэгэн миний өмнөөс тэрнийг аван над руу хархад өнөөх дэлдээк
Дэлдээк: өөө Сасэн фэн... намайг энэ хүртэл дагсан юм уу?
Би: *өөр лүүгээ заах* би одоо чамайг дагасан уу тээ
Дэлдээк: тэгүүл санамсаргүй учрал гэх гээ юу?
Би: санамсаргүй ч бай санамсартай ч бай би чам шиг юмыг дагахгүй бас намайг са-са-са юу билээ тэгж дуудвал наад хөлийг чинь тэгширтэл нь өшиглөнө гэж мэдээрэй муу маажиг дэлдэн чинь
Түүний барьж байсан ууттай Чипсийг буулааж аваад цааш алхлаа... энэ муу амьтантай таархаар л хамаг уур хүрчих юм ядаж байхад энэ нэг юм хаана явна охидууд орилоостой арайчдээ...
Авсан юмаа бичүүлээд гэрийн зүг харанхуй гудамжаар алхаж байтал хэн нэгэн араас дагаад ч байх шиг... толгойгоо бага зэрэг хажуу тийш болгон нүдний булангаараа хархад үнэхээр ард нилээн өндөр хүн явж байлаа... би айсанд хурдлан алхах боловч тэр яг ард минь яваад байх нь тэр. Хамаг гар хөл минь салгалан арай ядан хашааныхаа гадна ирэхэд ард явж байсан хүн миний хажуугаар өнгөрөхөд өнөөх дэлдээк чинь байх байлаа. Над руу ярзайсан цагаан шүдээ гарган инээгээд