2. Bölüm

52 3 1
                                    


9 Aralık Pazar 2018

Rose ile yaşadığım bu son olay , o evde olduğum sürece beni aşağılık ve adi bir herif gibi hissettiriyordu. O evden taşındım . Hatta bir an Texas' tan ayrılmayı bile düşünmüştüm . Sonuçta bir ailem yoktu. Kendi başıma büyümüştüm. Doğduğumda ailem beni hastanede bırakıp gitmişti.
Hastanedeki bir kadın bana bakmıştı.
Onu hatırlıyorum. Sonra kendi çocuğu olmuştu . Benimle ilgilenmeyi kesmişti. Bana bakamayacağını anladığı gün beni sokağa atmıştı ve onu bir daha bulamayayım diye o evden taşınmıştı. Hayatım gerçekten berbat. Rose ile yaşadığım olaydan sonra kafamda farklı düşünceler oluşmuştu . Güzel kadınları deneyecektim . İlk kurbanım gibi beni o şekilde gören pis kadınlardan iseler , onların da canını yakacaktım. Kısacası çöpleri ortadan temizleyecektim, kullanılmış çöpleri . Masumları ve gerçekten benim gibi erkekleri hak edenleri , değer verilmesi gerekenleri de bağışlayacaktım. Televizyonu açtım ve koltuğa oturdum . Haberleri açtım. Rose'dan bahsediyorlardı. Korkmuştum. Ama tüm delilleri temizlemiştim. Hatta o akşam evi yakmıştım. Parmak izlerini bile yok etmiştim. Elimden gelen herşeyi yapmıştım. Rose'un cesedini alıp Rio Grande nehrinin kıyısında bıraktım .
Rose'un konusu bittikten sonra yaktığım evin haberi geldi. Neyse ki araştırmalarda bir sonuç bulunamadığı söyleniyordu. Mutlu olmuştum. İki olayı da farklı olaylar sandıkları için pek bir tahmin yapamıyorlardı. Polisler beni asla bulamazdı. Gece yine Texas sokaklarında geziyordum. Yine bir kız ve harika görünüyor. Kafede bir erkek ile oturuyordu. Yanlarına gittim ve oturup oturamayacağımı sordum.
Kız gülümseyerek " Tabii . Buyrun , lütfen." dedi. Yavaşça oturdum . Yanındaki adam koltuktan kalkarak
"Gitmem gerekiyor . Sonra görüşürüz Ashley . " dedi.
"Tamam miniğim . Geç kalma ! "
"Miniğim mi ? Erkek arkadaşınız sanmıştım." diye şaşkınlıka sordum .
" Hahahahaha . Benim kardeşim Rick . Herkes öyle zanneder aramızda iki yaş fark var ve pek benzemeyiz ."
"Anladım . Bu arada adım Tyler . Memnun oldum . "
"Ben de memnun oldum . Adım Ashley ! " Gerçekten harika biriydi . Gözlerimi ondan alamıyordum . Evrenin en güzel kızı olmalıydı. Dayanamadım ve Rose'a yaptığım gibi ona da aynı taktiği denemek istedim. Telefonuma mesaj gelmiş gibi yaparak. " Ohh, eve gitmem gerek" dedim ve ekledim " Numaranı alabilirmiyim ? Belki sonra görüşebiliriz ? " Ashley'in kendisi zaten meyilliydi. "Birlikte bizim eve gitmeye ne dersin? Gerçekten canım çok sıkılıyor. Yanlış anlama kötü bir niyetim yok. " dedi. Ama ben kesinlikle bir niyetinin olduğunu biliyordum . Bu da o masum gibi görünen ama aslında masum olmayan kadınlardandı. Bu kadar fazla olmaları işimi zorlaştıracak gibiydi. Kabul ettim ve evlerine gittik.
Koltuğa oturduk.
Ashley ,mutfağa gitmek için kalktığında "Bir şeyler getirmemi ister misin ? " dedi. " Evet , bir su alabilir miyim ? "
"Tabii. Hemen getiriyorum ."
Mutfaktan geri döndüğünde içeriye kız kardeşi girdi ve Ashley'e bağırarak
"Bu adam da kim!? " dedi .
"Sadece bir arkadaş , odana dön Amy!"
"Senin bu arkadaşlarından bıktım , hepsini nedense evine getiriyorsun ! Ve sonra çıplak , iğrenç pozların ile yakalanıyorsun. Annem ile babam öldü diye iğrenç bir insana bürünmene gerek yoktu Ashley. Annem ile babam erkek arkadaşının olmasını bu yüzden istemiyordu ve sen tam tersine erkeklerini bunun için getiriyorsun. Onların senin bedenine hayranlık duymasını sağlıyorsun. Sen bir insansın Ashley. Bir kalbin var ! Seni kalbine göre sevsinler. Senden çok daha küçüğüm ama senden daha akıllıyım . Sana acıyorum Ashley ! " dedi. Ashley şaşkınlıkla bana baktı ve
"Bunun için üzgünüm."dedi. Ben ise o sıra sinirden köpürüyordum. Yine mutfağa koştum. Ve bulduğum ilk bıçağı göğsüne direk sapladım. Bıçak demişken , bu bir satırdı. Daha güzel kesiyordu ve bu benim hoşuma gitmişti. Yüzünden başlayıp her tarafını bir domates doğrarmış gibi kesmiştim. İlk defa bu kadar hoş gelmişti bu iş . Çok zevkliydi. Tekrar tekrar kesiyordum . Ama sonunda bıraktım. Bir şey unuttuğumu fark ettim . Amy ! Arkamı döndüğümde şaşkınlıkla bana bakıyordu. Gözünden bir damla yaş süzüldü.
Ona gerçekten üzülmüştüm. Sakince
sordum . "İstediğin bu değil miydi ? Ondan nefret etmiyor muydun Amy ?! " "Ondan nefret etmiyorum " dedi ağlayarak. " Onu seviyordum ve ona doğru yolu bulması için yol göstermeye çalışıyordum" dedi.
Amy , gerçekten akıllı ve zeki bir kızdı. Ayrıca çok güzeldi. Onu bağışlamam gerekiyordu. Ama o olan herşeyi görmüş ve görmemiş olsa bile o gece ablasını kanlar içinde gördüğünde benim de orda olduğumu söyleyecekti. Bu riski alamazdım .
Amy 'nin yanına gittim. Geri çekildi ve korkmuştu. Ona kollarımı açtım .
Gidip sarıldım . Oda bana sarıldı. Sanki benim gerçekten de kötü bir niyetimin olmadığını biliyormuş gibiydi . Sonuçta sadece ben kullanılmış çöpleri temizliyordum.
Ona zarar vermek istemesemde yerden satırı aldım ve arkasından bıçakladım . O evi de yaktım ve cesetleri yine aynı nehire Rio Grande ' ye bıraktım. Evet polisler bu sefer şüphelenmeye başlamışlardı . İkinci ve üçüncü kurban ; Ashley BROLİN ve Amy BROLİN

En Güzel KurbanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin