En Güzel Kurban

6. Bölüm

Alex uyanmıştı . Yanıma geldi .

"Tyler ? Burası senin evin mi ? "

"Evet lütfen kendini evindeymiş gibi hisset , rahatla Alex ." diye yanıtladım .

" Gerçekten çok teşekkür ederim az da olsa gerçekten biraz mutlu olduğumu ve rahatladığımı hissediyorum. "

"Her zaman Alex . Bunun için teşekkür etmene gerek yok ! "

Yüzünde sımsımcak bir gülümseme vardı .
Koltuğa oturdu ve mutfağa baktı.

"Kahvaltı hazırlamayı bilmiyorsun değil mi ? " diye sordu gülerek.

"Azıcık biliyorum ama merak etme , dışardan söyledim ." dedim sırıtarak.

Arkasına yaslandı gözlerini kapattı , dinlenmeye çalışıyormuş gibi görünüyordu. Yanına oturdum , fark etmedi bile .  Uyumuştu . O kadar yorgun olmalıydı ki hala uykusu ve acısı dinmemişti .

Kurbanlarımı düşündüm o sıra .
İstemeden bile olsa öldürdüğüm kurbanlarımı . Ben nasıl böyle bir katil olmuştum ? Alex'i seviyordum ve elbet o da bunu biliyordu . Yanlız katil olduğumu ögrenirse beni arkadaş olarak bile istemezdi. Saçını okşadım. Çok fazla derece de güzeldi. Her bakışımda tekrar tekrar aşık oluyordum ona.  Bir an ülkerek kalktı.
Bana vurmaya başladı ve ne olduğunu şaşırmıştım . Bir hata mı yapmıştım ?
Beni yere itti . Lanet kolları çok güçlüydü.

Bir an kalktı ve kapıya doğru yöneldi.

"Alex bekle ! Ne oldu?" diye sordum .

"Bana kardeşimin yaşadıkları yetmiyormuş gibi benim de aynı şeyleri yaşamamı mı istiyorsun pislik ?! "

Kalakaldım .

"NE ? "

" Kusura bakma Tyler ! Kendimi kullandıramam . Daha fazla burda kalmayacağım . Lütfen daha görüşmeyelim . "

Bu zamana kadar o bahsettiği çöpleri temizlemeye çalışan tek kişi . Ben.
Onlar yüzünden katil olan ben . Ve bana bunları söyleyen sen Alex. Sadece bilmiyorsun .  Ona hiçbirşeyi anlatmadığım halde de elimi kana bulamadan bir suçlu olmuştum . Bir anlığına anlatmak istedim ama yapamazdım .  Her zaman dediğim gibi demir parmaklıklar zaten beni bekliyor.  O sırada kapı çaldı. Alex kapıyı açmam için eliyle kapıyı gösterdi . Kapıyı açmam ile geri kapatma isteğimin gelmesi bir oldu. Ama malesef kapatamadım.
Ardından beklediğim cümle geldi.

"Bizimle gelmeniz gerek bayım !"

Alex şaşkın bir şekilde 2 polise bakıyordu .

"Niye gelmesi gerekiyor ? Tyler ?"

Ben de herşeyden habersizmişim gibi konuştum.

"Neden gelmeliyim ? Bir sorun mu var memur bey ? Pek anlamış değilim . "

" Parmak izleriniz bir cinayet bölgesinde bulundu ve sizi görenler de var . Lütfen bizimle gelin . İşimizi zorlaştırmayın bayım ."

Alex bana baktı ve polislere dönerek sordu .

" Tam olarak nasıl bir cinayet memur bey ?"

" Sadece bir cinayet değil hanımefendi , birden fazla cinayet . Bir hastane odasında , eski ve nedensizce yakılan evinde , en kötüsüde iki gencin tek bir bıçağın içinde olduğu bir cinayet bölgesinde .

Alex çok şaşırmıştı . Olayı biraz daha çözmek için sordu .

"Kimler öldürülmüş ? "

" Hanımefendi çoğunun kadın olduğunu söyleyebilirim ve malesef aralarından biri çıplak bulundu.  "

"Çıplak mı ? "

" Evet bir tecavüz vakası gibi gelmişti ama kadına tek bir dokunuş yok. Bıçak darbeleri dışında. "

"Tyler ! " dedi  Alex. Tek kelime bile söyleyemedim , sadece duruyordum .
Ne yapacağımı şaşırmıştım .  

Memur kolumdan tuttu .

"Gidelim Bayım ."

Arabaya bindim ve karakola doğru yol aldık. O sırada Alex'i düşünüyordum , bana güveni daha da fazla gitmiş olmalıydı. Ağlayacak durumdaydım ama demir parmakların diğer tarafında olacağım için değil . En güzel kurbanımı kaybettigim için.
Ona en güze kurbanım diyorum çünkü en güzeli . Ayrıca Alex elimi kanlarına buladığım kurbanlarım gibi bir kurban olamayacak. O kendi isteğiyle bana ölecekti, " Sana ölüyorum !"diyecekti.  Hatta benim için yaşayacaktı. Bakışlarından ve ona olan aşkımdan anlıyordum .

Araba durdu , geldiğimizi anlatmak için memur bey kafasını öne geriye salladı.

İki kolumda polis ve karşımda demir parmaklıklara giden ürkütücü bir yol vardı. Beni bu yoldan daha hiçbir şey kurtaramazdı. Kelepçelerimi çıkardılar ve beklenen an geldi. Demir parmaklıkların arkasındaydım .

"Bayım ifadenizi alana kadar burada beklemelisiniz."dedi polislerden biri.

Gayet sakindim ama taa ki diğer polis memurunun söylediklerini duyana kadar;
"Bana bu adi herif ömür boyu orada kalacak gibi geliyor ama , hangi gerizekalı bu kadar aptalca bir plan yaparak seri katil olmaya çalışır ?"
Bana doğru yaklaştı.
"Burdan asla çıkamayacaksın Ahmak ! "

Daha fazla dayanamadım ve demir parmaklıkların arkasında olmamın bana engel olamayacağını göstermek istedim . Ellerimi parmaklıklardan geçirdim ve o lanet yakasını tutup kendime çektim . Kulağına zarifçe konuştum .
"Canın cehenneme fahişe, burdan çıktığım da ilk kurbanım sen olacaksın  ."

Ellerimden kurtuldu ve koşmaya başladı .
Arkasından tekrar bağırdım ;

"Annene koş Liam ! Canın cehenneme !"

Adının Liam olduğunu üstündeki karttan görmüştüm . Sonum gelmişti , artık kaçış yoktu . Ama o duyduğum ses beni kendime getirdi . Hemen yanımdan 2 polis memuru ile birlikte gelen , elleri kelepçeli bir Alex.

Hayır , Alex. Ne yaptın sen  ?!