My Sister's Fianće/Husband (series#1)

Chapter 94 (My Sister's Fiance/Husband)

Celine’s POV

“Oh kainin mo ito”

Nakita ko ang ginawang pagsipa ng tauhan ni daddy sa plato patungo sa loob ng kwarto kung saad ay naroon ang kapatid ko. Hindi manlang ito nag-abalang pumasok sa silid.

Bastard! Naikuyom ko ang aking mga kamay.

Nakita ko pa ang ginawa nyang pagtawa na tila nasisiyahan sa nakita bago tuluyang isara ang pinto.

Hinintay ko siyang humarap sa dereksyon ko. I crossed my arms and looked at him.

“Miss Celine” masaya nyang saad na tila natuwa ako sa ginawa nya.

Oo alam nilang lahat na hindi kami magkasundo ni Seellyna pero tauhan lang sya para tratuhin nya ng ganoon ang kapatid ko.

I clench my teeth.

“What do you think you’re doing?” walang emosyon kong saad sa kanya. Nakita ko ang bahagya niyang pagkaasiwa kasabay ng paglingon sa pinto kung nasaan si Seellyna.

“B-binigyan ko po ng p-pagkain ang kapatid n-nyo” utal utal nyang saad. “U-utos po ng inyong a-ama”

*Death glare*

“Are you allowed to treat her like that?” galit kong sinalubong ang kanyang mga mata. “Hindi porket itinali nyo sya at ikinulong sa kwartong iyon ay pwede nyo na syang tratuhin ng ganun ganun nalang”
“P-pasensya na po M-Miss Celine” hindi magkandatuto nyang hingi ng paumanhin. Paulit ulit na pagyuko ang ginawa nya sa harapan ko.

“Hindi na po m-mauulit! P-pasensya na po!”

Hayts. I want to kick his ass!

“Enough for this bullshit! Get out of my sight!” naiinis kong sigaw sa kanya.

Kung pwede lang ay inalis ko na sya sa kanyang trabaho pero wala akong karapatan. Tauhan sya ni Daddy.

“S-sorry po. Sorry p-po!”

Bago siya  tuluyang mawala saking paningin ay muli akong nagsalita. “Don’t forget that she’s still my sister you asshole!”

“O-opo! Opo!”

Tsk.

Ilang sandali lang ay nasa harap na ko ng silid kung saan ay naroon ang kapatid ko. Dahan dahan kong pinihit ang seradula ng pinto. Matapos mabuksan ang silid ay tumambad na sakin ang ayos ni Seellyna.

Her hands are all tied up.

--

Seellyna’s POV

Nilingon ko ang buong silid na kinaroroonan ko. Madilim ang paligid at tanging mumunting sinag lang ng araw mula sa bintana ang nagsisilbing liwanag.

I look at the plate in front of me as I took a deep breath.

I can’t think of anything. Tila namanhid narin ang mga braso dahil sa pagkakagapos ko. Ramdam ko rin ang malamig na kadena saking mga paa.

It was like; I am in a piteous situation.

Pinilit kong kontrolin ang aking mga luha. I don’t want to cry. Tsk. I don’t know that my Dad is capable of doing this.

I just want him surrender, to admit that he was wrong but I ended up being tied up.

Napapikit nalang ako ng mariin.

I don’t know what I will do. Hindi ko alam kung kanino dapat lumapit, kung dapat bang isumbong ko ang sarili kong pamilya sa mga pulis, humarap sa mga Funtabella o magtago nalang.