My Sister's Fianće/Husband (series#1)

Chapter 82 (My Sister's Fiance/Husband)

Warning: Don't read this until I published next chapter. Bitin!

--

Seellyna's POV

Bakit ganun?

Madaling sabihin na dapat sabihin ko kung sino ako, na dapat magpakilala ako sa kanila, na dapat lumaban ako, na dapar ganito, ganyan...

Pero bakit ang hirap hirap ng sitwasyon ko?

Bakit nawala na ang lumalabang side ko?

Bakit tila nasanay na ang mga mata ko sa mga luhang lagi nalang kumakawala dito?

"Mam okay lang po ba kayo?"

Napatingin ako kay Mang Grego. He's looking at me from the review mirror. Bakas sa mga mata nya ang awa.

"Okay lang po ako" mahina kong saad sabay pahid ng aking mga luha. Tumingin ako sa labas ng kotse.

Okay nga lang ba ako?

"Mang Grego dumaan po muna tayo sa mall" saad ko nalang. Gusto kong maglakad lakad baka sakaling malimutan ko ang sakit.

Baka sakaling gumaan ang bigat saking dibdib.

"Pero Mam-

"Don't worry Mang Grego. Uuwi din naman tayo agad" tumango siya at nagsalita sa radio na hawak nya.

He informed the securities who've been following us na daraan muna kami sa pinakamalapit na mall.

Nagpalit na kami ng dereksyon tinatahak. The securities who've been tailing us followed our car as well.

Kahit saan naman ata ako magpunta ay susunod at susunod sila.

Ilang sandali lang ay nakarating na kame sa pinakamalit na mall.

We went down immediately at the underground parking lot to park the car.

Ng mai-park ang kotse ay agad akong bumaba na siyang pagbukas din ng kotseng katabi ng aking kotse.

*Staring*

I've watched them first before stepping out the car.

It's a girl on her wheelchair. Inaalalayan ito ng mga bodyguards nito.

But by just simply looking at her tila nakatitig lang sya sa kawalan.

Tumango ako sa ilang mga bodyguards nya bago tuluyang bumaba ng kotse.

As soon as I step outside ay siya namang paglingon sakin ng babae.

She looks at me...

Her stare seems blank. Hindi ko alam kung sakin sya mismo nakatingin.

I smiles at her at doon unti unting kumunot ang noo nya.

Hanggang...

Humawak siya sa kanyang dibdib na tila nahihirapang huminga.

Nagulat ako sa naging reaksyon nya lalo pa't tila may gusto syang sabihin pero hindi siya makapagsalita.

Nanlalaki yung mga mata nya habang nakahawak parin sa dibdib nya.

*Securities alert*

Hindi ko pinansin ang pagbunot ng mga baril ng mga boduguard nyang kasama.

Due to my reflexes, I immediately approach her.

"W-what's wrong-hahawakan ko na sana ang mga balikat nya ng bigla akong tutukan ng baril ng mga bodyguard sa paligid.

W-wait..