B ; 30 | Acı Günler

307 31 14
                                    

Müzik ile okumayanı fareler ıssırsın 😅
_ _ _ _ _ _

' Murat.. '

' Burdayım sevgilim '

Yanıma oturup eliniyle yüzümü okşadı.

' Öldü dediler, ölmedin demi? Yalan söylüyorlar. Hem sen beni bırakıp gitmessin, gidersen yaşayamam, ben sensiz yaşayamam. '

Yüzünü buruk bir gülümseme kapladı, gözyaşlarımı silip ellerini ellerim ile birleştirdi.

' Kokun olmayacak mı artık?
Peki ya bana yaptığın, ben sensiz ne olucam, her cümlen ile durmadan atan kalbim ne olucak ? Sen olmasan nasıl olur ki sabahlar. Ben sensiz ölürüm sensiz yaşayamam. '

Ellerimden kayan elleri ile ayağa kalktı, anlıma bir öpücük kondururken gözleri yan tarafta olan küveze kaydı.

' O var, onun için yasamak zorundasın birtanem '

Ellerini tuttum.

' Hayır hayır ben seni istiyorum nolur gitme, gitme Murat '

Ellerini yine çekti ellerimden, yüzündeki o buruk gülümsemeyle uzaklaştı.

Bağırdım, gitme dedim , peşinden gitmek istedim ama olmuyordu işte

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Çığlıklar içinde hastane odasında uyandığımda , gelen ağlama sesi ile yanımda duran küveze baktım.

Bebek ağlıyordu, git gide artıyordu o sesi.

Ellerimi hizla kulaklarıma götürüp bağırmaya başladım.

' Sus,Sus '

Yataktan kalkıp duvara yaklaştım.
Ağlıyordu durmadan ağlıyordu.

' Sus, Sus, Sus '

Git gide yükselen bağrışlarım üstüne daha şiddetli ağlıyordu.

Açılan kapı ile odaya Mustafa abiler girdi.

Ellerimi kulaklarımdan ayırmadan bağırmaya devam ettim.

' Susmuyor, susmuyor '

Nefes yavaş adımlar ile bana yaklaştı.

' Nazar tamam sakin ol. '

Artan ağlama sesleri ile bağırmaya devam ettim.

' Susturun şunu! Suss '

Artan ağlama ile karışık çıglıklarım ile Saniye teyze dahil herkes hüngür hüngür ağlıyordu.

Tahir abi bana yaklaşıp bağrına bastığında hemşire gelip bebeği çoktan odadan çıkarmıştı.

Ertesi Gün

Eve geldigimizde ruhsuzdum, hıçkırıklarım sessizleşmişti artık, sadece susuyordum işte.

Bebek Nefes'in kucağındaydi, daha yüzüne bile bakmadım, sadece kendimi odaya attım, bizim odamıza...

...

Yatağa oturup ayaklarımı karnıma çektim, gözlerim Murat'ın uyuduğu tarafa kaydıgında yastığını elime aldım.

Hâlâ onun gibi kokuyor.

Yastığa sarılmam ile gözümden yaşlar süzüldü.

Yüzümü buruk bir gülümseme kapadığında anılarımız kapladı tüm odayı

Yastık savaşları, saçımı taramaları, ben ona evde ne olup ne bittiğini heycanla anlatırken onun o bakışları.

Bir keresinde ateşlenmişti, hastalanınca çok nazlı oluyor, razıyım ama, tüm huysuzluklarına, çekilmez hallerine razıyım...

Kapının çalması ile gözyaşlarımı sildim.

' Gel '

Murat nerede?
Nazar bundan sonra ne yapacak?

Senin İçin | NazMur Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin