B; 35 | En Zor An

278 28 24
                                    

Ben daha ne olduğunu bile anlayamadan bana doğru yaklaşmaya başladı... başladılar.

Esma ve Murat.

Esma ve sevdiğim adam

Oğlumu doğurduktan 5 gün sonra cesedi tanınmayacak halde bulunan kocam, kendi ellerim ile toprağa gömdügüm kocam...

Esma yanıma gelip birşeyler zırvalamaya başladığında ben Murat'ın yüzünün her hatlarını izlemek ile meşguldüm.

Bunca zaman nerdeydi?
Bu kızla ne işi var? 
Diye sorgulamadan sadece bakıyordum işte...

Yaklaşık 5 dakika sonra Esmaya döndüğümde kayda değer konuşmaya başlamıştı.

Esma ' kısacası bir birlikteyiz, gerçekten böyle burda öğrenmeni istemezdik ama bir bakıma iyi oldu, Murat da ailesini özledi sürmeneye dönücektik zaten. '

Konuşmaya devam etti

Esma ' Biz seni üzmek istemediğimiz için böyle bir ise kalkıştık aslına bakarsan.... '

Duyduğum 2-3 cümle yetmişti o an yıkılmama.

Hızla çantamı alıp kendimi o koca binadan attım.

Kalbim sıkışıyor, nefes alamıyorum.
( Panik atak geçiriyor SKSKKS  )

Dizlerimin üstüne çökmemle beraber ellerim kalbime kaydı.

Atmıyor sanki.
Gözümden yaşlar süzülüyor

hıçkırıklarım ve nefes alma çabalarımın birbirine karışması ile Selim'in sesini duydum.

Selim ' Nazar iyi misin? '

Gözlerim endişe ile bana koşan Selim'e kaydığında durumum hala acınasıydı.

' Sakin, sakin. Nefes ver. Sakince Nefes ver '

Selim'in dediklerini uyguladığımda geriye sadece gözyaşlarım kalmıştı.

Ben hıçkırıklara ağlarken Selim bana sarıldı.

Selim ' Ağlama, lütfen ağlama Nazar '

....

O sırada ikisi de onları izleyen Murat'dan habersizdi.

Özür dilerim bölüm çok geç kaldı, ama bir türlü zaman bulamadım.

Kısa olduğunun farkındayım, bundan sonra konu konu gidicek o yüzden bölümler kısa olur, ona göre de günde 2 bölüm gelir

Vote vermeyi unutmayın lütfen. 🙊 

 🙊 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Senin İçin | NazMur Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin