Ψ←Ψ←Ψ Castle Ψ→Ψ→Ψ [Complete]

Prologue

Тосгоноос нилээн зайд орших шилтгээнд хэн ч орж зүрхлэдэггүй учир нь хараал хүрсэн 12 хөвгүүн амьдардаг. Өдөр нь чоно харин орой болоход яг л хунтайж гэсэн үг... нэг өдөр тэр шилтгээн рүү нэгэн залуу бүсгүй өөртөө бардан орсон ч дахиж гарч ирээгүй, тосгоныхны яриагаар бол тэд алуулчихсан гэж ярьдаг юм...

Дүү1: тэгээд юу болсон бэ? эмээ

Би: уйтгартай юм

Дүү2: та дандаа яахлээрээ эмээг ийм юм ярихаар уйтгартай гэж байдын өөрөө айдагдаа аягүй бол

Би: хннн би хүсвэл тийшээ чинь орж чадна

Дүү3: та угаасаа чадахгүй наана нь очоод л хөл чинь салганаж ухаан алдана биз

Би: өөр юу гэмээр байна

Дүү нар: та угаасаа чадахгүй

Би: намайг басаад байна уу?

Дүү1: тиймээ басаад байна

Би: тийшээ чинь ороод үзчихэд л хангалттай биз дээ...

Эмээ: за за унтацгаа... харин Сүжон гуай та тийшээ зүглээд үзээрэй тэр үед би аавд чинь хэлж чамд алганы амт үзүүлнэ гэж мэд

Би: зассс аав надад алганы амт үзүүлэх үү тэ

Эмээ: шилтгээний тухай хэлүүл чамайг зүгээр үлдээхгүй л байхдаа

Би: би унтлаа

Эмээ: сайхан амраарай *чанга хэлэх*

Би: дандаа л сайхан амардаг сайхан амарсаар ч байх болно

Эмээ: юу гэнээ Сүжоноооо

Өрөөндөө орон нөмрөгөө өмсөн нум сумаа үүрээд бодсон ч үгүй шууд цонхоороо доош үсэрчихлээ...

Би: ёоооё хөл

__: авхай та хаачих гэж байгаан

Би: ЧШ *уруулд нь гараа хүргэх* намайг зүгээр явуулсан чинь дээр байх шүү Жэксон

Жэксон: би таныг хамгаалах үүрэг авсан шүү дээ

Би: зүгээр нүдээ аниад өнгөр би яараад байна

Жэксоны тухай цухасхан дурьдвал аавын итгэлт туслахын хүү юм. Тэрээр аавынхаа үйл хэргийг залгамжлах гэж манайд ажилд орсноор миний хамгаалагч болсон юм.

Түүнээс арай ядан салаад өнөөх шилтгээний зүг яаран гүйлээ... манай гэр тэр шилгээн 2г тусгаарлах юм гэвэл ой модод л байдаг юм... анх удаа л шөнөөр энэ ой луу орж үзэж байгаа минь энэ. Салхи сэвэлзэх бүрт моддын навчис шаржигнан дуугарч хааяа нэг шар шувуу дуугарах нь айдас хүргэж байсан ч багаасаа сонсож өссөн түүхийг өөрийн биеээр шалгахаар тэр зүг рүү хурдлан гүйнэ. Үнэн үү? Эсвэл худал уу? Би мэдэх л болно

—MN4EVER—