dlaczego życie daje nam tak w kość, że wszyscy mamy tego dość?
patrzymy jak wszystko traci blask, pozostając sami bez żadnych barw.
tracimy marzenia i chęci.
zostajemy bez niczego, nie mamy nawet planu ucieczki.
po prostu patrzymy jak nasz świat się burzy i zostaje ruiną.
CZYTASZ
pisane smutkiem
Poesíapo prostu spisany tekst, który pojawił sie w mojej glowie mam nadzieję, że komuś się spodobają moje myśli zgromadzone w całość
