Prologue

1 1 0
                                    

Panget! Panget! Panget!

Bwahahaaahahaaaa!!!!

Demonyo!

Mga salitang paulit ulit nalang. Walang araw na hindi ko naririnig. Pangungutya, tinatawanan, pinagtitripan, sinasaktan. Araw-araw tuwing gigising ako tinatanong ko ang sarili ko kung bakit. Bakit nagising pa ako. I want to sleep... forever I don't know why I'm leaving in this unfair world. Yes world is so unfair. Very very unfair. I wanted to end this fucking life of mine I'm so tired, tired of being bullied, tired of listening shitty words they throwing out in me, tired of pretending, tired of everything.

Dear world,
When can you be this fair? You're being too much unfair now! Ayoko ko na sa Earth!

Jessica are you okay?

Do I look like I'm not okay?

Tss ang sarcastic mo.

Nye nye nye.

Kaya maraming nam bubully sayo ee ang sama ng ugali mo. Sabi niya nang nakasimangot mukhang pato. Di naman bagay

Sayo lang naman ako ganito eh. Ginaganon lang naman nila ako kase ang panget ng mukha ko. Panget ba talaga ako?

Oo. Deretsong sabi niya sabay tawa ng malakas. Sinamaan ko siya ng tingin

Ang sama sama ng ugali mo. Best friend ba kita?

Hahaha ang totoong best friend Hindi natatakot mag sabi ng katotohan sa kapwa niya best friend.

Hmp! I hech you!

Kahit ilang tao pa ang mag sabi sayo na pangit ka, para sa akin ikaw ang pinakamagandang nilalang na nangyari sa buhay ko, kahit ilang tao pa ang ayaw sayo ikaw padin ang gusto ko. Sabi niya habang deretsong tumingin sa mga mata ko. Kinilig ako dun. Hihihi gusto kong maihi sa kilig.












Jessica! Deretso at mabilis na tinahak ko ang bahay namin hindi ko pinansin ang tumatawag.

Jessica. Hey! Hintayin mo ko! Hey!

Patuloy na bumubuhos ang mga luha. Wala akong pakealam. Wala akong pakealam sa hitsura ko ngayon. Wala akong pakealam sa mga taong nadadaanan ko sa uhog ko na sumasabay sa pag agos ng luha ko. Wala akong pakealam sa paligid ko.
Wala akong inintindi. Paulit ulit na tumatawag sa pangalan ko ay ang kasabay ng pagbuhos ng luha ko bawat yapak ko sa mabuhangin na daan ay ang pag bigat ng nararamdaman ko. Mabigat sobrang bigat hindi ko na kaya. Ang sakit ang sakit sakit na.

Jessica please kausapin mo naman oh!

Tuloy padin ang paglakad ko habang nakasunod padin siya sa akin.

Iiwan mo na ako? Sabi ko habang tuloy ang pag agos ng luha ko na parang water falls.

Hindi kita iiwan. Aalis lang ako.

Pero iiwan mo padin ako! Sigaw ko sa kanya

Babalikan naman kita.

Kung kelan mahal na kita tsaka mo ko iiwan?! Sigaw ko sa kanya na kinabigla niya pati ako nabigla din sa sinabi ko! Tangena. Well ito na siguro ang oras na malaman niya aalis naman siya diba?

Jessica? Anung. . .

Oo Neon mahal kita! Mahal kita! Mahal kita! Mahal kita!!!! Sigaw ko sa kanya na lalong kina nganga niya. Nang makabalik na sa ulirat ay noon palang siya nagsalita.

Pano mo nasabi?

Yun yung nararamdaman ko sayo, dito sa puso ko prinoseso ng isipan ko dinikta sa lalamunan ko sinabi ng boses ko lumabas sa bibig ko. Mahal kita. Sabi ko habang basag na basag na yung boses ko sa sobrang iyak.

Napaluha naman siya sa habang nakatingin sa akin.

Mahal din naman kita. Biglang sabi niya na kinabigla ko

Bilang kaibigan Jessica. Bilang kaibigan.

Kasabay ng sinabi niya ang pag agos ng luha ko.



A/n: Drama Comedy po to haha. Ewan ko lang kung maiiyak kayo sa kakatawa. Ayoko kayong ma depressed baka mag DP bigla kayo ng black sa sobrang depressed sa story na to. Kaya bibigyan ko ng konting Comedy, konti lang naman.

- pop♥

Pure LoveWhere stories live. Discover now