"ဟိတ္ ကုကုေလး ပင္ပန္းေနျပီလား…?"
ကုန္းပိုးထားသည့္ ထယ္ထယ္မွ ကုကုေလး သူ႔ေက်ာေပၚတြင္ ျငိမ္သြားသျဖင့္ လွမ္းေမးလိုက္ရသည္။
"ဟင့္အင္း…ကုကုနည္းနည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာ…"
"ဟင္…ဘာျဖစ္လို႔လဲ…ကုကုက ဘာေတြစိတ္မခ်မ္းသာစရာရွိလို့လဲ…
ကိုကို႔ကို ေျပာေလ"
"အင္း…အဟင့္…ကိုကိုကေလ…ကုကုကို တစ္ကယ္မခ်စ္ဘူးထင္တယ္…"
ကုကုမွရွိဳက္သံသဲ႔သဲ႔ ကေလးနဲ႔အတူ ေျပာလာခဲ႔သည္။
ထယ္ထယ္ လည္း ကုကု ငိုေနလို႔ လန္႔သြားကာ ကုကုကို ကုန္းပိုးရာမွ ခနခ်ျပီး ကုကုဘက္ လွည့္ကာ ပုခံုးေသးေသးေလးတို႔အား ဆုပ္ကိုင္ရင္း
"ဘာလို႔အဲ႔လိုေတြးရတာလဲ ကုကုေလးရာ…ကိုကို ဘာလုပ္မိလို႔လဲ?...မငိုပါနဲ႔ေတာ့ ကုကုေလးရာ…"
"ဒီတိုင္း…စိတ္ထဲက ခံစားမိေနလို႔…ကိုကိုက ကုကုကို အခ်စ္ေတြ ေလ်ာ့လာသလိုပဲ…"
"အဲ႔လိုမေတြးရဘူးေလကြာ…အဲ႔လိုလည္းခံစားမေနနဲ႔… ကုကုက ကိုကိုထယ့္ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးပါ…ကိုကို မပိုင္တဲ႔ ကိုကို႔ရဲ႕ ဒုတိယ ဘဝေလးလို႔လည္း ကိုကိုခံယူထားတာေလ…မငိုပါနဲ႔ ကုကုေလးရယ္…တိတ္ေတာ့ေနာ္…ျပႆဒါးေန႔မို႔ထင္တယ္ ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး ကုကုေလး ငိုထားတာျကီးပဲ…မ်က္လံုးေတြလည္း ေဖာင္းအစ္ျပီး မလွေတာ့ပဲေနလိမ့္မယ္…မငိုနဲ႔တိတ္ေတာ့ေနာ္…"
"အီးးးဟီးးးးးအဲ႔တာေျကာင့္ေျပာတာ ကုိကိုက ကုကုမလွေတာ့ရင္ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား....အီးဟီးးးး ကုကုက ကိုကိုမပိုင္တဲ႔ဘဝဆိုတာကေကာ ဘာျကီးလဲ…အီးးးးဟီးးးးး…ကုကုက ကိုကိုထယ့္ကို ကုကုဘဝတစ္ခုလံုးကို ခ်က္ခ်င္းေပးခ်င္ေနတာေလ…ကိုကိုက လက္မွမခံဘဲ…အဟင့္…ကုကုလည္း…ကိုကိုက ကုကုဟာ ဆိုတာကို တစ္ေလာကလံုးသိေအာင္ ေျပာျပခ်င္တာေပါ့…ကိုကို႔နားမွာက မ်ိဳးမစစ္တဲ႔အရွမေတြ တစ္ဝဲလည္လည္ နဲ႔ရယ္…ဒီျကားထဲ ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းျကီးကလည္း ကိုကို႔ကို နွိဳက္ျမည္းဖို႔ျကံေနတာ…ေနရာတိုင္းမွာ ကိုကို႔ကို စိတ္မခ်ေတာ့ဘူးဗ်ာ… ကုကုကို ကိုကို အရမယူေသးသေရြ႕ အဲ့သံသယစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးရယ္…အ႔ဲကုကုရဲ႕သံသယစိတ္ေျကာင့္ပဲ ၁၈နွစ္မျပည့္ခင္ ကိုကိုက ျငီးေငြ႕ျပီး ထားသြားရင္ ကုကုက ပိုးလိုးပက္လက္နဲ႔ အသည္းေတြကြဲျပီး က်န္ခဲ႕ေတာ့မွာေပါ့…အီးဟီးး… ေမာလိုက္တာ…အဟင့္…ရႊတ္"
YOU ARE READING
Candy {Desist}
Fanfictionခ်ိဳျမိန္တယ္...စားလို႔လည္းေကာင္းတယ္...ဒါေပမယ့္...သူ တစ္ေယာက္တည္းသာ စားခြင့္ရွိတယ္... ဒီေတာ့ ပိုင္ရွင္ရွိတဲ႔ candy ေလးကို ဘယ္သူမွ လာစားလို႔မရပါဘူး.........
