ကုကုမ်က္လံုး အစံုတို႔ကို အားယူကာ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဆစ္,ခနဲ နာက်င္လာတဲ့ ဦးေခါင္း…
"အ့!"ဟူသည့္ ကုကု၏ အသံေသးေသးေလးေၾကာင့္ ေဘးတြင္ လူနာေစာင့္ရင္း မဂၢဇင္းထိုင္ဖတ္ေနတဲ႔ ထယ္ထယ္ ကုကုအား လွည့္ျကည့္လိုက္သည္။
"ဟာ!ကုကုေလး…သတိရလာျပီလား…မထ,နဲ႔အံုး ေခါင္းကိုထိထားတယ္…နာလိမ့္မယ္…ေျဖးေျဖး…"
ကုကုလက္ကေလးမ်ားအား ကိုင္ရင္းေျပာလာသည့္ ထယ္ထယ့္လက္တို႔ကို ကုကု လႊတ္ခ်ရင္း တျခားဖက္သို႔ လွည္ကာ မ်က္လံုးမိွတ္ထားလိုက္သည္။
ကုကုလုပ္ေနတာကို ထယ္ထယ္ နားမလည္စြာၾကည့္ရင္း…
"ဟင္…ကုကု…ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္…??ေနလို႔ မေကာင္းလို႔လား ဘယ္နားနာေနလို႔လဲ?"
တစ္ဖက္မွ ကုကုကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျဖ…တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
ကုကုလွည့္အိပ္ေနတဲ႔ ကုတင္ဘက္ကို ထယ္ထယ္ ေရာက္လာျပီး
"ကုကု…"
ငိုေနသည္?ကုကုငိုေနတာပဲ…
"ဟာ…ကုကု..ဘာလို႔ငိုေနတာလဲ…?အရမ္းနာေနလို႔လား?ကိုကို ဆရာဝန္ေခၚေပးမယ္"ဟု ေျပာကာ ထသြားဖို႔လုပ္လိုက္သည့္ ထယ္ထယ့္လက္အား ကုကုလွမ္းဆြဲလိုက္သည္။
ထယ္ထယ္လည္း လွမ္းဆြဲလာတဲ႔ ကုကုရဲ႕ လက္အစံုကို ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း လက္ကေလးမ်ားကို ထယ္ထယ့္နွဳတ္ခမ္းေလးျဖင့္ ထိကပ္ကာ နမ္းရွိဳက္လိုက္သည္…
"ကိုကို႔ ကုကုေလးအရမ္းနာေနမွာပဲ…အဲ႔တာ ကိုကို႔ ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ… ကိုကိုသာ ကုကုကို ေရေကာင္းေကာင္းခ်ိဳးေပးခဲ႔ရင္…ကိုကိုသာ ကုကုကို လိုက္မဖမ္းခဲ႔ရင္…"
ေျပာရင္းနွင့္ ကုကုလက္ဖမိုးေလးေပၚသို႔ ထယ္ထယ့္မ်က္ရည္စက္မ်ား က်လာေတာ့သည္။
"အရမ္းနာေနေတာ့မွာပဲ…ကေလးရာ…"
'ကေလး?ကိုကို ကြ်န္ေတာ့္ကို ကေလးလို႔ေခၚလိုက္တာပဲ…ခ်ိဳျမိန္လိုက္တာ ကိုကိုရာ…ျပီးေတာ့…ကိုကိုငိုေနတယ္…ကြ်န္ေတာ္ မၾကည့္ရက္ေတာ့ဘူး…ကြ်န္ေတာ္ကိုကို႔ွကို စိတ္မေကာက္သင့္ေတာ့ဘူး…'
YOU ARE READING
Candy {Desist}
Fanfictionခ်ိဳျမိန္တယ္...စားလို႔လည္းေကာင္းတယ္...ဒါေပမယ့္...သူ တစ္ေယာက္တည္းသာ စားခြင့္ရွိတယ္... ဒီေတာ့ ပိုင္ရွင္ရွိတဲ႔ candy ေလးကို ဘယ္သူမွ လာစားလို႔မရပါဘူး.........
