Ο Θάνος Αλεξίου ,ένας επιτυχημένος γιατρός, έχει παραιτηθεί εδώ και χρόνια από την ιδέα της αγάπης. Η ζωή του είναι γεμάτη από πάρτι και αρκετά φλερτ. Απολαμβάνει το παιχνίδι χωρίς συναισθηματικά μπερδέματα και έχει πείσει τους πάντες ότι αυτό του...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ανοίγω τα μάτια μου για να τα κλείσω αμέσως μόλις οι ακτίνες του ηλίου μπαίνουν στα μάτια μου και γυρνάω από την άλλη μεριά του κρεβατιού καθώς κουλουριάζομαι πάνω στο δεύτερο μαξιλάρι του κρεβατιού μου. Το κεφάλι μου είναι έτοιμο να σπάσει και αφήνω ένα βογγητό πόνου. Πόσο ήπια χθες τέλος πάντων; Ο Θάνος φταίει. Όχι πιες άλλο ένα και να τα μας τώρα.
"Μπορείς να σταματήσεις να κουνιέσαι;"ακούω την βραχνή αγουροξυπνημένηω φωνή του Θάνου από δίπλα μου να ρωτάει και γνέφω καθώς γυρνάω από την άλλη και βολεύομαι καλύτερα στην πλευρά μου. Αμαν και αυτός. Σαν χταπόδι απλώ-
Για μια στιγμή. Ο Θάνος; Δίπλα μου;
Ανοίγω ορθάνοιχτα τα μάτια μου και πετάγομαι πάνω αγνοώντας τον πονοκέφαλο που τώρα είναι σαν κάποιος να χτυπάει τύμπανα μέσα στο κεφάλι μου. Κοιτάω δίπλα μου και βλέπω όντως τον Θάνο να κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι με εμένα.
Και χωρίς μπλούζα....Και παντελόνι.
Γιατί είναι ο Θάνος εδώ; Και γιατί είναι στο ίδιο κρεβάτι με εμένα;
Κάναμε κάτι χθες το βράδυ; Αμαν αμαν. Δεν..δεν πιστεύω να κάναμε κάτι και να μην το θυμάμαι.
Σηκώνω το σεντόνι που μας σκεπάζει σιγά σιγά και ξεφυσάω ανακουφισμένη όταν βλέπω πως φοράω τις πυτζάμες μου. Για να φοράω πυτζάμες σημαίνει πως δεν κάναμε κάτι, αλλιώς μετά τι σκατά; Ρούχα θα φόραγα αν κάναμε κάτι; Αλλά και πάλι.Εγώ δεν θυμάμαι να άλλαξα σε πυτζάμες.Δεν θυμάμαι καν πως βρέθηκα σπίτι μου.
Πω πονάει που πονάει το κεφάλι μου, με τόσες ερωτήσεις πονάει ακόμα περισσότερο. Και ο άλλος κοιμάται του καλού καιρού.
"Θάνο;" τον σκουντάω και παίρνω ως απάντηση ένα μμμ. Μουγκρίζει κιόλας η αγελάδα.
"Θάνο" ξαναμουρμουρίζω και από τον πόνο στο κεφάλι νιώθω πως θέλω να κάνω εμετό. Αφού δεν το σηκώνω το πότο , τι πίνω;
