Secret love

Twenty one

Тэр өдрөөс хойш Жонгүг өдөр болгон ирээд гэрийн хаалга нүдээд байдаг болсон. Онгойлгож өгөхгүй байя гэхээр эвдэж орж ирчих гээд байдаг.
Өнөөдөр явж элчин сайдад виз мэдүүлнээ.

Жонгүгийн талаас
Би: Аэээш хараал идэг!! Жон Жинён муу хүйтэн сэтгэлтэй хүүхэн. Яг юу нь болохоо больчхоод уурлаад суудаг байна аа.
: Жонгүг минь дээ. Магадгүй тэр ч гэсэн чамд сайн байх
Би: надад сайн гэнэ ээ?? Тэгээд сайн байсан бол ингээд ирэхчгүй очихоор хаалгаа ч онгойлгохгүй байдаг юм уу
: мэдэхгүй ээ мэдэхгүй. Одоо бүр намайг загнах гээ юу. Би явлаа
Найруулагч ах ингэж хэлээд гарах хаалганы зүг эргэлээ.
Тэр гарахдаа: танай өрөөгөөр байнга эргэлдээд байгаа энэ авгай хэн юм?
Би: миний хуучин найз охин
: юууууу чи найз охинтой байсан юм уу
Би: тийм ээ Жинёны халагдах өргөдлөө өгдөг өдөр надтай ирж уулзаад буцаж нийлье. Танай компанид ажилд орлоо гээд л орчихсон.
: жонгүг минь дээ. Чи тэгвэл энэ эмэгтэйд ч бас сайн юм уу
Би: үгүй ээ
: тэгээд яагаад дураар нь ажиллуулаад байгаа юм мм?
Би: Жинёныг бодоод наадахыг чинь анхаарах ч сөхөө алга.
: чи Жинёныг юунд уурласныг мэдэхгүй байгаа гэлүү
Би: ёоооооё ахааа би мэдэж байсан бол энд ингээд суухгүй байсан штээ
: хаххахаааха ах нь олчих шиг боллоо

Жинёны талаас
Элчин сайдад очиж виз ээ мэдүүлчихээд гэр лүү гээ харихаар автобусны буудал руу алхлаа.
Дахиад л гуниглах мэдрэмж. Яагаад сэтгэл ингэж хүнд оргиод байгаа юм бээ??

Удаанаар маш удаанаар зам даган алхаж байтал хажууд машин сигналдах нь сонсогдох харвал Жонгүг: Суучих
Би: үгүй! 
: Жон Жинён зүгээр л суугаадах!!
Би: чи одоо миний захирал биш. Би чамайг суу гэхээр чинь сууж боль гэхээр чинь больдог сургуулилттай гөлөг биш мэдэв үү
: Жинён гуйя зүгээ~~

Би тэрний үгийг нь гүйцэд сонсолгүй автобусны буудлын зүг гүйж эхэллээ. Ардаас Жонгүг хашгирч би илүү хурдан гүйх гэж хичээсээр удалгүй өндөр өсгийтийн минь өсгий хугаран би газарт уналаа.

Унахдаа шагайгаа бага зэрэг эвгүй гишгэчихсэнээс болж өвдөлтөндөө ярвайн сууж байтал Жонгүг аахилсаар гүйж ирэв.
: Жинён аа аээш чи зүгээр үү
Миний шагай улам их өвдөж нулимс урсан: зүгээр л яваад өг гээд байхад явчихсан бол ингэхгүй байсын зайл!! Зайлаач!!
Жонгүг доош явган суугаад: намайг уучлаарай. Эмнэлэг орцгооё тэх үү
Би: гуйя~~ яваад өг

Жонгүг миний үгийг сонсолгүй шууд намайг гар дээрээ өргөчихөв. Тэр над руу хараад: эмнэлэг орох хэрэгтэй.

Жонгүг машин руугаа алхлаа. Ядаж байхад нь зүрх хурдан хурдан цохилоод байх юм. Машин нь яасан хол байгаан бээ.
Уйлснаас болоод нулимс хатаад зовхи хүндэрч өөрийн эрхгүй Жонгүгийн цээжийг налан нүдээ аньлаа.

Жонгүг Жинёныг харан инээмсэглээд тэврэх тэврэлтээ улам чангалан явсаар машиныхаа урд ирэв.
Ад: Жүён