Unuttuğum Geçmiş

1.1

Lucy heyecanla annesine ve babasına, sevgilisinin geldiğini haber vererek kapıya koştu. Heyecanını bir türlü durduramıyordu. Ne de olsa birazdan ailesini hayatının aşkıyla tanıştıracaktı.Lucy, 3 yıldır bu günü bekliyordu. 15 yaşındayken ailesinin karşısına 22 yaşında bir adam getirip evleneceğini söyleyemezdi. Geldi,geldi. Anne,baba geldi. Lucy koşarak kapıyı açtı ve Natsu'ya sarıldı. Babasından gelen sahte öksürük sesi ile Natsu'dan ayrılmak zorunda kalan Lucy, bu durumdan hiç hoşnut değildi. Lucy, Natsu'yu sarılarak sabahlayacak kadar çok seviyordu.  25 yaşında olmasına rağmen 1.74 boya sahipti. Bu Natsu'yu ortalamaların altında bırakıyordu. Keza saçlarının pembe olması, Natsu'nun 25 yaşında olduğunu sorgulatan bir durumdu. Natsu,  saçlarıyla kızların odak noktası oluyordu. Fakat Natsu, kızların odak noktası olmak istemiyordu. O,sadece kızlarla birlikte olmak istiyordu. Çünkü  bu, çok zevkliydi.  Nasılsa zenginim paramla hapisten çıkarım diyordu. Yıllarca aynısını yaptı.Yaşıtları 8. sınıftayken Natsu 6. sınıftaydı. Çünkü çok devamsızlık yapıyordu.
Ağabeyi sayesinde okula devam ediyordu. Ağabeyi polisti ve Natsu'yu okul müdürüne mit olarak tanıtmıştı. Bu yüzden devamsızlık yaptığını sanan okul müdürü, Natsu'ya hep tolerans gösteriyordu. Okula o yıl yeni bir kız gelmişti.  O kız Lucy'den başkası değildi. Lucy,Natsu'ya ilk görüşte aşık olmuştu. Ama Natsu'nun başka bir kızı sevdiğini dedikodulardan duymuştu. Bu, Lucy'nin canını çok acıtıyordu. Parçalanıyordu adeta. Natsu'nun sadece kendisinin olmasını istiyordu. Kısa sürede Lucy ve Natsu yakın arkadaş olmuşlardı. Natsu, Lucy'e Lisanna'dan bahsetmişti. Hastanede verdiği savaşı, onu ne kadar çok sevdiğini anlatmıştı. Lucy her şeyi hatırladığını sanıyordu. Ama yanılıyordu. Çünkü Natsu, Lucy ile çok eskiden beri tanışıyordu.  Natsu, Lucy'nin bebekliğini biliyordu. Ne de olsa aileleri birbirleriyle çok yakın arkadaştı. Natsu her gittiğinde Lucy'i severdi. Natsu, ailesini kaybettiğinde 7.yaşının 7.ayının 7.günündeydi.  Ailesininin mirası sayesinde çalışmasına gerek yoktu. Bu yüzden ailesine ne kadar teşekkür etse az gelirdi.