ÖYKÜ-1.BÖLÜM

183 14 1
                                    

Sonunda yıllardır beklediğim o gün geldi.Artık büyüdüğümü annemlere resmedebilirim . Benim küçüklükten beri hayalini dört gözle beklediğim şey mezuniyet balosuydu.Kep fırlatma falan . Bedenimin iyi olmasına rağmen sırf bu balo için aylarca kilo verdim. Ve balo elbisemi dönemin başında seçmiştim . Her şey mükemmel olmalıydı . Yani en azından hayalimde öyleydi. Okul hayatım boyunca hep çevrem tarafından sevilen biri oldum. Ve sonunda okul 1.si olarak okulu bitirdim . Gece saat 02.23 . Uyku tutmuyor . Her ne kadar denesem de heyecandan uyuyamıyorum . En sonunda kulaklığımı alıp telefondan bi parça seçtim ve gözlerimi kapatıp ertesi günü hayal ettim .

Şarkı: She looks so perfect / Five Second Of Summer (5SOS)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Şarkının etkisiyle olmalı çok güzel bi uyku çektim . Uyandığımda saate bakmamla , ayağa fırlamam bir olmuştu. "Geç yatmanın cezaları işte bunlar" diye kendi kendime söylenirken giyindim. Allahtan bugün giyeceklerim çok önceden hazırdı yoksa 2 saatten aşağı hazırlanamazdım. Aşağı kata indim . "Pes yani pes , annemlerde kaldırmadan işe gitmişler . Ama sorarım ben onlara " diye söylenerek mutfağa girdim. Normalde hep annemgil yaptığı kahvaltıyı ortada bırakırdı bende kahvaltımı yapıp , toplayıp okula giderdim. Ama bu sabah daha farklıydı . Mutfak temizdi , kahvaltı masası hazır değildi . Gözlerimi kavuşturduktan sonra bunların rüya değil de gerçek olduğunun farkına varıp yukarı kata annemgilin odasına çıktım. Uyumuş oldukları ihtimalini unutmayıp odaya yavaşca girdim.İyiki de yavaşca girmişim annemgili uyurken buldum."Bugün iş günleri değil ki neden yatıyor yahu bunlar . " diyerek devreye geçtim ve annemgili uyandırdım . Onlar giyinirken kahvaltıyı hazırladım ve yine ailenin kurtarıcısı ben oldum.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Annemle babamı işe yolladıktan sonra kahvaltıyı toplayıp evden çıktım. Nisan beni kapıda bekliyordu.(Nisan en yakın arkadaşım.Her şeyi beraber yapıyoruz. Ders çalışmasından tut , tuvaletine kadar . Nisan biraz fazla konuskandır en azından benden çok konuşuyor.) Yanıma geldi ve konuşmaya başladık .

NİSAN: Nerde kaldın kızım ya . Hele de bu günde.Kızım o kadar çaldırdım ne açtın ne geri döndün.Hayır bende anlamadım ki eve de uğradım tık çıkmadı sizden.Ben boşuna mı konuşuyorum ya cevap versene hadi her şeyi anlat.Offf kızım niye susuyosun ya.Neyse hadi tören hazırlıkları var içeri geçe duralım

BEN: Bi sussan da anlatsam hani. Neyse hadi fazla zaman kaybetmeden içeri girelim de hazırlıklara yardım edelim.

NİSAN : Kızım hayalindeki balonun hazırlıklarını bile sen yapıyosun :)

BEN : Tamam hadi hadi konusma kanka da geçelim içeri . Hem unutma gülü seven dikenine katlanır.

NİSAN : Aman Öykü aman . Laf sölemesen olmaz .

Okulun içine girip , aşağı kata indik. Balo için tüm malzemeleri buradan alıp , balo yerine götürecektik . İçeri girdiğimizde malzemelerin yarısından çoğu zaten götürülmüştü.Nisan'a uflamaya başladım

BEN : Off Nisan ya. En olmadık günde geç kaldım . Ben böyle işin . Ah salak kafalı Öykü ahh .

NİSAN : Öykü bi sakin . Sadece eşya taşıncak o yüzden sıkıntı yok . Şu kalan eşyaları da biz götürelim . Şu iş bitsin gitsin

Eşyaların bazılarını Nisan , bazılarını ben aldım ve arabaya taşıdık.Bagaja koyup ;

BEN : Nisann anahtaarrrr ! dememle Nisan'ın anahtarı kafama geçirmesi bir oldu. (Ne zaman öğrenecek ki şu sakar kız düzgün atmayı.)

NİSAN : Aaoov !! Pardon beybisii

Aslında araba Nisan'ın , ama genellikle ben sürerim . Benim arabamı da genelde Nisan sürer. Dengemiz böyle işliyor . Eğer arabanın başına bir iş gelirse sahibi değil süren üstlenir. Şu ana kadar bi sorun çıkmadı ama çıkarsa uygulayacağımız plan bu . Bizim ailelerimizde çok yakın arkadaş . Nerdeyse her akşam beraber oluruz . Balo yerine vardığımızda ilk defa geldiğim için ağzım hayranlıkla açık kaldı .

NİSAN : Bayıldın dimi Öyküü . Bende ilk gördüğümde aynen böyle ağzımda sular akmıştı.

Balo yeri harikaydı . Kocaman bi yerde , açık alandı . içecekler ve atıştırmalıklar için bi bölüm vardı .Bir yerde müzisyenler için bir-iki basamak üste yapılmış ufak bir alan vardı.Diğer kalan yerlerin % 75 'i dans alanı % 25'i ise oturmak için doldurulmuştu. Açık alana girerken upuzun kırmızı bir halı vardı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hazırlıklar bitmişti . Etraf harika görünüyordu . Saate baktığımızda 1 saat vaktimiz kalmıştı. Hazırlanmak üzere balo yerinden ayrıldık ve Nisan'ların evine geçtik. Elbiselerimizi giyip , saçlarımızı yaptık. Fazla aşırı olmadan hafif bir makyaj yaptık ve kep atma töreni için okul bahçesine gittik.Teker teker hepimizin ismi okundu ve sahneye çıktık . Sınıf sınıf selam verip sahneden indik. Sıra Okul 1.sini açıklamaya gelmişti . Aslında benim 1.olduğuma dair konusmalar vardı fakat her an çalışkan bi çocuğun beni geçme ihtimali de vardı. Heyecanla beklerken sunucunun ağzından çıkan o isim "Öykü Güven". Adımın okunmasıyla beraber sahneye çıktım ve kısa bi konusma yaptım.Konusmamın ardından tüm velileri bahçemize alarak küçük sınıfların yardımıyla oyaladık.Veliler oyalanırken bizde mezuniyet cübbelerimizi giyip , keplerimizi taktık . Sınıf sınıf isimlerimiz okundukça sahneye çıktık . Vee 3! 2! 1! ...

Keplerimizi attıktan sonra evlere dağılan velilerin ardından bölüm bölüm arabalara binip balo yerine vardık. Yaklaşık yarım saat kadar arkadaşlarla oyalandıktan sonra müzik çalmaya başladı . Her masadan birisi atıştırmalık alıp masasına götürdü.Ve işte o an , DJ'nin "Haydii Gençleer ! Herkes Dans alanınaa." diye bağırmasıyla herkes dans alanına akın etti. Saatler sonra balo bitimi gelmişti. Selfie'ler çekinmiş, danslar etmiştik. Ben ve Efe (sınıftan bi arkadas) beraber şarkı söylemiştik.Çok güzel olmuştu her şey . Tek üzücü olan Ayrılık olacaktı ...

Bölümüü nasıl buldunuzz canlaarr ^_^

İlk Hikayem .... Lütfen yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyiin :)

ÖyküHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin