Loyalty.

Bölüm 3 Maviral

İSTANBUL TEKİN

Herşey o kadar sıkıcıydı ki hayatımın dönüm noktasını bırakacak kadar.. İç sesimle savaşırken bir ses geldi. ''Müşterilerle ilgilenir misin İstanbul?'' Patron Rüzgar'dı. ''Hemen'' diyerek yanıtladım. Ve hızlı adımlarla müşterinin yanına gittim. Tüm soğukkanlılığıyla oturan genç bir delikanlıydı. İnsanların ilk bıraktığı izlenimler önemlidir. Soluk bir teni vardı. Saçları bir kuş yuvasını andırıyordu. -neden incelediğimi bende çözemedim- Uzun bir süre menüye baktığını fark ettim. Hey! Burası bir pide dükkanı sadece pide var. Nesine bakıyorsa artık! -tabiki bu cümleyi içimden geçirdim- (hay aksi pidenin çeşitleri de var değil mi :( )

O: Kaşarlı pide alabilir miyim?

(Allahım o kadar uzun süre menüye baktı fakat istediği kaşarlı pide mi? )

Ben: Tabi, yanında ne içerdiniz?

O: Ayran!

Ben: Pekala, hemen geliyor.

Arka tarafa doğru yöneldim. Siparişleri ilettikten sonra yavaş adımlarla kasanın olduğu bölüme geçtim. Görünüşe göre Doruk siparişleri götürmeye gitmişti. Sadece ben, Rüzgar ve Nisan duruyorduk. 

Rüzgar: Seninle pek konuşamadık İstanbul. Nasılsın?

Ben: İyiyim siz?

Rüzgar: Aaa, siz mi? Bana Rüzgar de *gülümser*

Nisan: Ben lavaboya gideceğim gelsene İstanbool! *kaş göz işareti yapar*

Ben: Tamam hemen dönerim *gülümser*

Neden Nisan'ın beni lavaboya çağırdığını acayip merak ediyordum. Hızlı adımlarla Yanına doğru koştum.

Ben: Neden beni de çağırdın lavaboya? 

Nisan: Rüzgar biraz tuhaf biri. Ona fazla yakın olma bence.

Ben: Bence gayet samimi ve sempatik.

Nisan: Sana söylemedik dimi. Aslında bu sır kalacaktı ama

Ben: Neyi??

Nisan: Rüzgar Doruk'la kardeş. Aslında Kayahan ailesi İzmir'in sayılı zenginlerinden. Fakat Doruk yaptığı kötü davranışlardan dolayı evden atılmış. Babasıyla 19 yaşından beri görüşmüyor. Rüzgar'da Doruk'a yardım ettiği için artık babasıyla görüşmüyor.

Ben: Üzüldüm..

Nisan: Üzülme kanka ya. Çünkü Doruk haketmiş. Daha önce kaç kadınla birlikte olduğunu bilsen.

Ben: Rüzgar'ın yanına geçelim mi?

Nisan: Tamam kuzum

Duyduklarım beni fazlasıyla şaşırtmıştı. Ama umrumda olan bir durum değildi sonuçta. Doruk'un bana söylediği ağır sözlerden sonra ona hiç bir koşulda acıyamazdım. Yüzsüzlük yapmayı seven biri değilim.

İşimin başına tekrar dönmüştüm. Bu sefer Doruk'un da geldiğini fark ettim. Ona hiç bakmayarak müşterilerle ilgilenmeye başladım. -Allahım bakmayacağım o pisliğe!- Kafamı hafifçe kaldırdım ve ona doğru baktım. HAYIR HAYIR! Göz göze geldiğimize inanmak istemiyorum. Haddimi aşmak gibi olmasın ama ben bir fahişeysem o da şerefsizin teki! Nisan haklı. Ondan uzak dur İstanbul Tekin! Kadınların onda ne bulduğunu hiç anlamıyorum. Sıradan esmer bir adam. -Kusursuz vücudunu saymazsak- (Tyler Hoechlin bu! Boru değil -Beyza K.) Kafamı kurcalayan düşüncelerden sıyrılıp arka tarafa doğru yöneldim. Acilen lavaboya gitmem gerekiyordu -ciddiyim ben-