Oturduğum masada, karşımda Arden varken kahvaltı yapmak ne kadar tuhaftı, orasını bilmiyorum fakat şu an paha biçilmez bir an olduğu belliydi. Uykulu gözleri ile, ağzına attığı salatalık dilimini yavaş yavaş çiğnerken, diğer eli ile de elimi tutuyordu.
"Uyan hadi," dedim ve boşta olan elim ile kafasına hafifçe vurdum.
"Hı?" diye sordu.
"Aptal, kafedeyiz. Uyuma, kahvaltını yap sonrasında evine gider orada uyursun." dedim.
"Ama orada senin elini tutamayacağım." dediğinde, gülümsedim.
"Tutarsın, merak etme." dediğimde, çocuksu bir heyecanla gülümseyip, hemen kendini silkeledi.
Kahvaltıyı hızla yaparken, bir yandan da bana bir şeyler anlatıyordu ve kahkaha atmamı sağlayıp, sonrasında izliyordu.
Bir kız masamıza gelip, Arden'in omzuna kolunu koyana kadar her şey mükemmeldi.
"Nasılsın hayatım?" diye sorduğunda, elimi su bardağını tutmak için çektiğime pişman olmuştum.
"Şey, pardon tanıyamadım?" diye soran Arden'e döndüm.
Lütfen şu kızı gönder.
Lütfen.
Lütfen.
Kız daha da yaklaşmaya çalıştığında, Arden sandalyesini geriye çekti ve ayağa kalktı.
"Hani, yazın beraber geçirmiştik?" diye sordu kız merakla.
"Siz de beni iyice bed boy yaptınız amına koyayım." dedi dalgayla.
Ama ben yumuşamamıştım.
Sinirlenmiştim!
"Hatırlamadıysan, hatırlatabilirim?" diye ona yaklaşmaya çalıştığında, arasına girip, kızın biraz geriye gitmesini sağladım.
"Bak bebeğim, hatırlatmanı isteseydi, burada olmazdınız değil mi? Ve inan bana, bir insanın sevgilisi yanındayken, o insana sulanma." dedim ve kollarımı açıp etrafı gösterdim. "Bak, etrafta sulanabileceğin bir sürü insan var, hadi." dedim ve sandalyede ki çantamı alıp, yürümeye başladım.
Arden ise hemen kasaya gidip, parayı ödedikten sonra, hızla bana yetişmeye çalışıyordu.
Elimi tuttuğunda, geri çekmek için uğraşsam da bırakmamıştı.
"Hitirlimidiysin hitirlitibilirim. Yok artık ya! Yanındayım ya? Buna rağmen nasıl görmezden gelip sana şey yapıyor ya?" diye sorduğumda, küçük bir çocuk gibi bakışlarını yüzümde gezdirdiğinde, sinirimin yavaş yavaş geçmeye başladığını hissetsem bile ona bunu belli etmedim.
"Sus Arden, sinirliyim." dediğimde, masumca tekrar yüzüme baktı.
"Ama sevgilim," dediğinde, tüm sinirim gitmişti.
"Beraber uyumayacak mıyız?" diye sordu ve yürümeyi durdurdu.
"Uyuyacağız aptal," dedim ve derin bir nefes alıp tekrarladım. "Uyuyacağız." dediğimde, bana sarıldı.
Ve sonra yürümeye devam ettik.
*Dedim bunları da kavga ettiriyim, sonra Vazgeçtim. Neyse, hadi bb.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
geber|texting
Short Story→tamamlandı İki kişi. Birbirini delirtmeye çalışan, birbirlerinden nefret ettiklerini sanan iki kişi. Bol derecede küfür içerir.
