Nadat ik mijn joggingpak had aangetrokken plofte ik op bed en keek ik op spaceflix naar de nieuwste versie van de Notebook. Toen de film afgelopen was en ik bijna weggedommeld werd ik wakker geschud van de tune van een promotiefilmpje. Het ging over werken op een spacestation. Het was verpakt in de vorm van een documentaire met allemaal ins and outs. Normaal zou ik gelijk wegzappen bij zoiets want ik vond het van die belachelijke propaganda filmpje en moest er altijd hard om lachen. Maar nu bleef ik gezapig naar het scherm staren.
Een lage mannenstem deed de voice-over bij de beelden, die alle problemen die we hier hadden op Aarde toonde, waaronder smog.
'Wil jij weg van aarde? Heb je het hier gezien? Wil je een nieuw avontuur?
Wil jij een leuke baan met een goed salaris en nieuwe mensen ontmoeten?'
Het leek haast of die mij persoonlijk aansprak. 'Ja, wil ik wel,' zei ik hardop, terwijl er niemand anders in de kamer was.
'Wacht niet langer. Kom mee naar outer space. Op een spacestation of een spaceship is altijd wat te beleven. Gun jezelf een nieuwe kans, een nieuwe droom. Meld je snel aan. Doe het nu, want vol is vol.'
Ik lachte want zo'n vaart zou het niet lopen. Niet nadat er van het spaceship de Nautilus, die vorig jaar was vertrokken niets meer was vernomen. Hierdoor was er ook een stuk minder animo om met zo een spaceship mee te gaan of ver van aarde op een spacestation te gaan werken en wonen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ook werden er nogal wat eisen gesteld als je daar terecht wilde komen. Ik zag alleen maar fitgirls en muscle guys op dat filmpje of het waren nerd types met een hoop diploma's en hele hoge opleidingen. Je moest na aanmelding een toelatingsprogramma doorstaan met allerlei fysieke en mentale testen en dat was nogal pittig had ik gehoord. Zucht.
Maar wacht eens, had ik niet ergens een artikel gelezen dat ze de eisen hadden verlaagd omdat het minder populair was geworden om in space te werken na die verdwijning van de Nautilus. Zou ik dan ook een kans maken?
In dat filmpje werd gezegd dat je een gerichte training aan boord kreeg. Het werk zag er ook leuk en dynamisch uit. De jonge mannen en vrouwen in het filmpje konden het prima met elkaar vinden zo te zien want iedereen lachten naar elkaar. Zullen wel pijn hun kaken hebben savonds van al dat lachen dacht ik. Maar ja ik had hier niets te lachen. Ik wilde ook lachen tot mijn kaken er zeer van deden.
Ze lieten een rondleiding op een spacestation zien. Het zag er allemaal prachtig uit. Alles leek nieuw. Er waren barretjes, restaurants, koffietentje en zelfs filmzalen. Alles wat je ook op een groot cruiseschip zou vinden op de Atlantische oceaan. Ik zag mezelf daar al zitten met allemaal leuke frisse nieuwe gezichten om me heen. In die fantasie was ik dan wel slank natuurlijk.
Wauw die quarters waar je ging wonen aan boord zagen er ook mooi uit. Waren groter dan mijn eigen appartement. 'Ik heb het hier erg naar mijn zin,' zei de jonge vrouw. Nou ja je kon wel zien waarom. Wat een mooie ruime kamer had ze zeg.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Daarna volgde er een soort modeshow. Die kleding kreeg je gratis bij de baan. Ik vroeg me wel af of ze ook iets grotere maten hadden.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Ga samen met ons een nieuw avontuur aan, wacht niet langer, geef je nu op,' zei die mannenstem.
Met teveel wijn op vulde ik online dat aanmeldingsformulier in.
Snel nam ik nog een hap van mijn cheeto's. Het zouden de laatste zijn, had ik me voorgenomen. Morgen zou ik me aanmelden bij een sportschool, moest wel, als ik dat toelatingsprogramma wilde halen. Want ik wilde ineens weg van hier, ver weg.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
