deel 13 quarters

85 9 8
                                    

'Wauw, wat een ruimte, zeg

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Wauw, wat een ruimte, zeg.' Ik keek mijn ogen uit. Zijn bunk leek wel een balzaal. In mijn bunk lagen ik en Francis zowat met de bedden tegen elkaar aan, zo weinig ruimte hadden we. Maar hier was alleen één tweepersoons bed.

'Wat lig je alleen? Kan ik niet bij je komen, Comet please, mijn bunkmaat is crazy.'

'Nee, ik lig niet alleen. Dit is de bunk van het zoontje van de kapitein. Hij was niet pleased dat ik erbij kwam. Maar het schip heeft 100 procent capacity gehaald, alles is bezet. Die recruitment officier heeft dit voor me geregeld.'

'Heb je hem weer gepijpt?' ik vroeg het maar. Hij deed er tenslotte zelf nogal casual over.

Hij lachte hard, 'voor zo een bunk moet je echt wat meer moeten doen dan alleen pijpen.'

Ik zuchtte moest ik dan ook dat soort dingen gaan doen, maar dat kon ik niet. Seks betekende liefde voor mij. Ik was een hopeloze romanticus. Maar ik had het gevoel de laatste te zijn, want iedereen flirtte hier met iedereen en hooking up was sport nummer één op dit schip. Ze doken hier in bed met elkaar alsof ze samen een kopje moccafien gingen drinken. Ik zag sommige in de recreation ruimte andere benaderen, van 'hey, heb je zin? ''Ja waarom niet.'

Ik had zelf ook zo een verzoek gehad van een kerel. 'Hey jij ziet er best lekker uit,' hij keek me niet eens aan, hij staarde alleen maar naar mijn tieten, hoewel ik een oversized vest aan had om ze te bedekken. 'Heb je zin?'

'Wat? Nee.'

Ik zat gewoon te eten in de cafeteria, ik zat niet eens in een van de nachtclubs aan een martini te slurpen ofzo, nee gewoon te eten. Absurd. Hij droop teleurgesteld af. 'nou mocht je nog van gedachten veranderen.' Hij gaf zijn comlinknummer, had tie al voorgedrukt op een plastic card. Ik keek ernaar met ongeloof. Was dit de romantiek hier?

Maar er was wel romantiek. Ja, Ellenoor en Gezz zaten elk moment dat ik ze zag dwepend in elkaars ogen te staren. Met een zucht plofte ik op het grote bed neer. Ik vertelde Comet over mijn avontuur met de bunkruil en hoe ik mezelf in de voet had geschoten. 'Stupid dat ben ik.' 

'Je moet voor jezelf opkomen, Zola,' zei die streng. 'Ik zal Jaynick vragen of tie iets voor je kan doen.'

'Wie?'

'De recruiment officer oftewel mijn comms-trainer nu.'

'Als je wilt graag, Comet. Alleen zeg er wel bij dat ik hem niet ga pijpen.'

Comet lachte hard, 'zal je ook niets aan hebben, hij is gay all the way, baby.'

'Zool, je kunt hier even blijven hangen', zei die. 'Mijn bunkmaat is nu toch bij zijn vriendje. 'Kijk,' hij drukte op een afstandbediening en er floepte een groot scherm aan. 'spaceflix heb ik via de satellieten.'

'Echt waar, je hebt spaceflix op je kamer?, wauw' hij pakten wat kussens en we kropen op het bed tegen elkaar aan.

Hij scrolde door het scherm 'welke serie heb je zin in? En we bestellen zo wat te eten.'

'Is hier roomservice?'

'Ja, dit is het Aurora deck waar we zitten Zool.' Op een scherm verscheen een menu kaart.

'Oh, yes,' ik glimlachte breed toen ik al dat lekkers voorbij zag scrollen.

'Gurl, you need food,' zei Comet. 

Na een heerlijke maaltijd die ook nog eens aan de deur werd gebracht en waar ik mijn vingers bij aflikte was zijn bunkmaatje nog steeds nergens te bekennen.

'Soms slaap tie bij zijn vriendje,' zei Comet.

'Oh kan ik dan hier slapen, Comet, please.' Ik was desperate voor een break van Francis.

'Sure.'

Comet viel na een paar afleveringen van spaceflight 901 met zijn hoofd tegen mijn borsten in slaap. Ik deed het scherm uit en hield mijn kleren aan en trok een deken over ons heen.

Midden in de nacht of nou ja tis altijd nacht in space schudde er iemand aan mijn arm. Daar stond zijn roommate. Een hele mooie jongen was het.

'Uhh, je ligt op mijn plek,' zei die.

'oh ja sorry. Ik ga al.'

Slaperig slenterende ik door de lege gangen van het schip op weg naar mijn bunk. Stond ik midden in de nacht voor de deur bij Francis. Als ik naar binnen sloop dan kon ze weleens denken dat ik een inbreker was die haar zorgvuldig opgeruimde kleren kwam stelen. In een handgemeen met haar kon ik makkelijk een oog kwijt raken.  Wat moest ik doen?

  Wat moest ik doen?

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
The pillow queen and the stone butchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu