Tek Bölümlük Hikayeler

EV

Yaşlı bir marangozun emeklilik çağı gelmişti. işveren

müteahhidine, çalıştığı konut yapım işimden ayrılmak ve

eşi, büyüyen ailesi ile birlikte daha özgür bir yasam

sürmek tasarısından söz etti. Çekle aldığı ücretini elbette

özleyecekti. Emekli olmak ihtiyacındaydı, ne var ki.

Müteahhit iyi isçisinin ayrılmasına üzüldü. Ve ondan, kendine

bir iyilik olarak, son bir ev daha yapmasını rica etti.

Marangoz kabul etti ve ise girişti, ne var ki gönlünün

yaptığı iste olmadığını görmek pek kolaydı. Bastan savma

bir işçilik yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı. Kendini

adamış olduğu mesleğine böyle son vermek ne talihsizlikti!..

işini bitirdiğinde, işveren, evi gözden geçirmek için geldi.

Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. "Bu ev senin" dedi,

"sana benden hediye". Marangoz soka girdi. Ne kadar utanmıştı!

Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi! O zaman onu

böyle yapar miydi! Bizim için de bu böyledir. Gün be gün kendi

hayatimizi kurarız. Çoğu zamanda, yaptığımız ise elimizden

gelenden daha azını koyarız. Sonra da, soka girerek, kendi

kurduğumuz evde yasayacağımızı anlarız. Eğer tekrar yapabilsek,

çok daha farklı yaparız. Ne var ki, geriye dönemeyiz.

Marangoz sizsiniz. Her gün bir çivi çakar, bir tahta koyar

ya da bir duvar dikersiniz. "Hayat bir kendin yap tasarımıdır"

demiştir biri. Bugün yaptığınız davranış ve secimler, yarin

yasayacağınız evi kurar. Öyle ise onu akıllıca kurun.,