Tek Bölümlük Hikayeler

HAYATA HEP GÜZEL BAKMAK

Hastahanenin bir koğuşunda üç kötürüm bulunuyordu.Bunlardan

koğuşa ilk gelen pencerenin önüne,ikincisi ortaya,üçüncüsü ise kapı

kenarına yatırılmıştı.

Ortadaki hasta iyimser bir adam olduğu için,neşeli konuşmalarıy-

la ötekileri eğlendiriyor ve kederlerini azaltmaya çalışıyordu.

Soğuk bir kış gecesi,pencerenin yanındaki hasta öldü.Onu kaldırdık-

tan sonra ortadaki hastayı pencerenin önüne,kapının yanındakinide

ortaya yatırarak,boşalan yere yeni bir hasta getirdiler.

Pencerenin önüne alınan iyimser hasta,dışarıda gördüklerini anlatmaya

başladı.

Yol kenarındaki parkı,dev çınar ağaçlarını,cıvıldaşan kuşları

işlerine koşan insanları,neşeli çocukları ve karşı dağlardaki çiçek

dolu tarlaları uzun uzun anlatarak,çaresiz durumdaki arkadaşlarını

rahatlatıyordu.Adam kısa bir süre sonra,gelip geçenlere isimler tak-

maya başladı.Öteki hastalar,artık sabah işe gidenlerin,seyyar satıcı-

ların ve akşam vakti yorgun argın eve dönenlerin öykülerini dinleye

dinleye,onları gözleri önünde canlandırıyordu.

Kısa bir süre sonra hastahanenin ruha ağırlık veren havası dağıl-

mış ve türlü geçmek bilmeyen can sıkıcı saatleri tatlı öyküler doldur-

muştu.Bir gün ortadaki hastanın aklına bir fikir geldi.Eğer pencere-

nin önündeki hastaya birşey olursa oraya kendisi geçecek ve onun öy-

külerini dinlemektense,dışarıdaki renkli ve canlı yaşamı kendi göz-

leriyle görecekti.Bu düşünce günlerce kafasına yer etti.Yattığı yer-

den hep bunu düşünüyor ve çareler araştırıyordu.Sonunda onuda buldu

Pencerenin önündeki hastaya bazen kalp krizleri geliyordu.Adam bu

durumda komodinin üzerindeki ilacına güçlükle uzanıyor ve odada hasta

bakıcı olmadığından ilacı kendisi alıyordu.

Bir gece,pencere önündeki hastaya yine bir kriz geldiğinde,ortadaki

hasta büyük bir gayretle doğrularak onun ilacını devirevirdi.Şişe

yere düşmüş ve paramparça olmuştu.Ertesi sabah,pencerenin önündeki

hastayı ölü buldular.Ve onu kaldırdıktan sonra,ortada yatan hastayı

cam kenarına geçirdiler.Adam göreceği manzaranın heyecanıyla dışarıya

baktığında beyninden vurulmuşa döndü.! Pencerenin bir kaç metre ötesinde,simsiyah bir duvardan başka

hiç birşey yoktu..