En son teknolojik buluşların sergilendiği "Robotlar Fuarı"nı dolduran yüzlerce kişi, engebeli araziler için geliştirilen insan şeklindeki modellerin yarışını izliyorlardı. Her biri milyonlarca dolar kıymetindeki robotlardan bazıları, önlerine konan engellere takılıp devrilirlerken, bazıları da metal gövdelerine yerleştirilen bilgisayarlar yardımıyla ayakta kalmayı beceriyorlar ve meraklı seyirciler tarafından büyük bir hayranlıkla alkışlanıyorlardı.
Yarışmanın sonlarına gelindiğinde, kalabalık arasından sıyrılan bir ufaklık, robotların yarıştığı bölgeye girdi ve tıpkı onlar gibi, sağa sola sallanarak yürümeye başladı. Küçük çocuğun sevimli halleri, kendilerini ruhsuz makinelere kaptıran seyircileri eğlendirip güldürmeye yetmişti.
Küçük çocuk, robotların aşması için sıralanan engelleri birer ikişer geçti ve masalarının üstünde "mucit" yazan kişilerden birine sokularak: - Bu robotlar büyük işler başarıyormuş, dedi. Hem de çok değerliymişler, öyle değil mi? - Elbette, dedi adam. Bunların hiç birisine paha biçilemez.
Çocuk, tebessüm edip: - Ama çoğu devrildiler, diye atıldı. Oysa ben yıkılmadım.
Masa başındakiler, bu sözlerden hiç bir şey anlamadıklarından, çocuğu bırakıp robotlara döndüler.
Küçük çocuk oradan ayrılırken yine sallanıyordu. Doğduğu günden bu yana sakattı ama, artık üzülmesine gerek kalmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek Bölümlük Hikayeler
ContoAlıntı yapacağım her hikayeyi ayrı bi bölüm olarak paylaşacağım. Kısa hikayeler umarım hoşunuza gider. Hüzün gizem komik her türlüsünden.
