Sakin olun!

37 12 3
                                    

Evet hepsi de çok sinirliydi.
Ömer bana bakıp"Bak Gece o Ezra denen şahıs tam bir şerefsizdir. Eğer sende biraz dostluğumuz varsa ondan uzak dur, yoksa karışmam fena olur. dedi.

Bende " Ömer ve Enes biraz daha sakinleşseniz ve bana her şeyi anlatsanız olur mu? " dedim.

Hepsinin bir anda surat ifadesi değişti ve bana bakmadan sınıfa ilerlediler.
Bende çok sinirlenmiştim artık.
Arkalarından "Eğer bana neler olduğunu söylemezseniz gider Ezra'nın teklifini kabul ederim" dedim.

Hepsi bir anda bana döndüler ve Ömer "Gece sana bunu henüz anlatamayız, lütfen bizi anla.
Biz sadece seni korumaya çalışıyoruz" dedi.
Bende "Ömer beni sinir etmeyin, ya doğru düzgün anlatırsınız ya da beni kaybedersiniz" dedim ağlayarak.

Tam Ömer bir şeyler diyecekti ki zil çaldı.
Onların arkasından yavaşça sınıfa geçip sırama oturdum.
Ezra yanıma geldi ve "Gece sana n'oldu, neden bu kadar üzgünsün?" dedi.
Bende ona ters bir bakış attım ve kafamı sıraya gömdüm.

Ömer ve Enes ders boyu bana çok dikkatli baktılar. Resmen bakışlarıyla deve kuşu misali kafamı yere gömdürttüler.
Ama en çok Ezra'ya baktılar.
Ezra da onlara sırıtarak bakıyordu ki ben Ezra bakıp "Sizin aranızda ne var da bu kadar nefret dolusunuz?" dedim.

Ezra bana baktı ve "İnan ki her şey seninle ilgili" dedi.
Ya acaba bu çocuk beni nereden tanıyordu?

Ezra'ya bakıp "Sen beni nereden tanıyorsun?" dedim.
Bana o ela gözleriyle öyle güzel baktı ki sorduğum soruyu unuttum.

Cevap vermeden bir kaç dakika bana bakmayı sürdürdü ve zil çaldı.
Hiçbir şey demeden yanımdan kalkıp gitti.

İldeniz yanıma geldi ve "Gece'm artık uyan, bir şeyler var ve sana anlatamıyoruz anlasana. Neden o piçe yakınsın?" dedi.

Ne diyeceğimi bilemedim ama Ömer'in ve İldeniz'in bakışları çok canımı yaktı.

Artık ne olduysa duymak istemiyordum ama yine de bu işin peşini asla bırakmayacağım.

Eninde sonunda öğreneceğim ve öğrendiğim gün tahminen benim bitmişim olacak gibi.

Okulu bu düşüncelerle bitirdim ve eve gitmek için yola koyuldum.
Kulaklığımı takıp Tuğkan'ın şarkılarından Ele Layık'ı açıp o şarkıyla birlikte eve vardım.

Aslında ev bu kadar yakın değildi ama biraz hızlı yürüdüğüm için hemen eve varmıştım.

Annemin yanına yani mutfağa gidip anneme okula Ezra adında birisinin geldiğini söylediğimde, annemin birden yüz ifadesi değişti ve hemen oturma odasındaki babamın yanına gidip, kapıyı suratıma kapattı.

Yeter artık ne var bu Ezra'da?
Kapıdan dediklerini dinlemeye çalıştım ama bir türlü duyamıyordum.

LANET OLASI PİSLİK KAPI diye söylene söylene odama kapanıp biraz ders çalıştım ve yemek bile yemeden saat 11:50 gibi düşüncelerim arasında uykuya daldım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 08, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Siyah GölgeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin