K

2.6K 302 17
                                    

ZAWGYI VERSION

ခ်ယ္ရီပြင့္ တို႔ေဝေသာဘူဆန္လမ္းမထပ္တြင္ေျပးလႊားေနေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။မိုးျပာေရာင္႐ွပ္အက်ႌကိုစတိုင္ပင္ႏွင့္တြဲဝတ္ထားသည္။ ေကာင္ေလးတစ္ခါေျပးလိဳက္တိဳင္းခနၱာကိဳယ္ထပ္မွအျဖဴေရာင္ဆရာဝန္ဂ်ဴတီကုတ္ေလးကေလထဲဝဲခနဲ။ထို႔အျပင္မိုးပြားတို႔ကလည္းခပ္ဖြဲဖြဲက်ေနေသးသည္။သို႔ေသာ္ေကာင္ေလးကေတာ့ဒါေတြကိုဂရုစိုက္ပံုမေပၚ။ေျပးေနသည္မွာအေတာ္အလ်င္လိုေနပံုရသည္။လြယ္ထားေသာ ေဘးလြယ္အိတ္အမဲကို ေခါင္းထပ္ကို
င္ေျမႇာက္ကာက်ဆင္းေနေသာမိုးပြားတို့ကိုအံတုရင္း.......သူ့ဆံပင္ေတြျကားျဖတ္ကာမ်က္ႏွာေပၚက်ေရာက္လာသည့္မိုးစက္တို့အားသုတ္မျပစ္မိ။သူ႔ေျပးလႊားေနေသာေျခလွမ္းေတြကိုသာအေရးစိုက္ေနသည္။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေျပးလႊားေနေသာ ေကာင္ေလးေျခလွမ္းတို႔ကအေဆာက္အဦးတစ္ခုေ႐ွ႕အေရာက္တြင္ရပ္တန္႔သြားသည္။uniမွ အတန္းခ်ိန္လစ္ကာ တလမ္းလံုးေျပးလႊားလာရေသာေၾကာင့္ထင္သည္။အနည္းငယ္ေမာဟန္႐ွိေနေသာေကာင္ေလးကဒူးႏွစ္ဖက္ေပၚအားခါးကိုင္းကာလက္အစံုျဖင့္ေထာက္ထားၿပီးဝင္သက္ထြက္သက္အားပံုမွန္႐ွဴေနသည္။အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာ ......ဤသို႔ျပဳလုပ္ၿပီးမွတစ္စံုတစ္ခုအားသတိရလိုက္ပံုရၿပီးလက္မွနာရီအားၾကည့္လိုက္သည္။ ၄:၅၀...။ေတာ္ေသးသည္။သူအခ်ိန္မွီေသးသည္။ထို႔ေနာက္ သူထိုအေဆာက္အဦးအားေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ 'ဘူဆန္အထက္တန္းေက်ာင္း' ဟူ၍.........။

ထို႔ေနာက္ယြန္းဂီတစ္ဖက္လမ္းဆီသို႔ကူးသြားလိုက္သည္။

"ဦးေလး"

ယြန္းဂီေခၚလိုက္ေတာ့ fish cake soupလုပ္ေနေသာ ဦးေလးကလွည့္ၾကည့္လာသည္။

"ဪ...ေကာင္ေလး ေရာက္လာၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့"

ယြန္းဂီေျပာေတာ့ ေခါင္းတစ္ညိတ္ညိတ္လုပ္ကာလုပ္စရာ႐ွိတာဆက္လုပ္ေနေသာ ဦးေလး....။

"ဟို...ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ "

မေနႏိုင္စြာယြန္းဂီေမးလိုက္ေတာ့...သက္ျပင္းခ်ကာသူ႔အားစကားတစ္ခြန္းဆိုလာသည္။

ᴍᴀᴋᴇ ᴀ ᴡɪꜱʜ / ᴄ /Where stories live. Discover now