ZAWGYI VERSION
ေဒါက္ ေဒါက္
ထြက္ေပၚလာေသာတံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ computer keyboard ထပ္ေျပးလႊားေနေသာလက္ေခ်ာင္းတို႔က
ရပ္တန္႔သြားသည္။ တံခါးေပါက္ဆီသို႔မ်က္စိလွန္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဝင္ခဲ့" ဟုဆိုကာအၾကည့္တို႔ကို computer screen ထပ္ျပန္ပို႔ၿပီးလုပ္စရာ႐ွိတာဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္။
မၾကာပါ။ နားထဲသို႔ဝင္လာေသာေဒါက္ဖိနပ္သံႏွင့္......ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္....သူ႔အမည္နာမအားေခၚလာသံ။
keyboard ထပ္ေျပးလႊားေနေသာမင္နမ္ဂ်ြန္းလက္ေခ်ာင္းတို့ကတစ္ဝက္တစ္ျပတ္ျဖင့္ရပ္တန္႔ျခင္းခံလိုက္ရမႈနဲ႔အတူမယံုၾကည္ႏိုင္မႈ။ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာကိုယ္ျမတ္ႏိုးတဲ့အရုပ္ေလးအားျပန္ေတြ့လိုက္သလို......။
ဒီအသံ.....သူသိပ္မွတ္မိတာေပါ့။တစ္ခ်ိန္ကသူျမတ္ႏိုးခဲ့တဲ့သူမအသံပင္။ ေဒါက္ဖိနပ္သံ၏အဆံုးကသူထိုင္ေနေသာအလုပ္စားပြဲေ႐ွ႕တြင္ရပ္တန္႔သြားသည္။
"မင္နမ္ဂြၽန္း "
ထြက္ေပၚလာေသာသူမအသံ။နမ္ဂြၽန္း ေမာ့မၾကည့္မိေသး။
ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာၿငိမ္သက္ေနခဲ့ေသာႏွလံုးသားငယ္သည္အခုေတာ့သူ မဟုတ္သည့္အတိုင္းစည္းခ်က္မညီစြာခုန္ေနခဲ့သည္။
"ဟဲ့ ငါေခၚေနတယ္ေလ!! မင္နမ္ဂြၽန္း!!"
နမ္ဂြၽန္းတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္မိသည္။အရင္လိုပဲသူမအက်င့္ေတြမေပ်ာက္ေသး။ အခ်ိန္ေတြသာၾကာသြားေသာ္လည္း
သူ႔အေပၚစိတ္မ႐ွည္ေသာသူမအက်င့္ေလးသည္အရင္အတိုင္း႐ွိေနေသးသည္။ ဒါေလးကိုပင္သူျမတ္ႏိုးခဲ့တာ။သို႔ေသာ္...မၾကာလိုက္။ၾကည္ႏူးေနေသာစိတ္ကေလးကသုတ္သင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ျပန္ျမင္ေယာင္လာေသာျမင္ကြင္းေတြ။သူမနဲ႔ထိုအေကာင္..ေပ်ာ္ျမဴးေနေသာထိုညကျမင္ကြင္းအခ်ိဳ႕ကမ်က္စိထဲသို႔ဇာတ္ကားတစ္ခုပမာ....။အဟက္.....မင္းနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ငါ့အနာေတြမက်က္ေသးဘူး...။
"မင္နမ္....."
သူမ သူ႔နာမည္ေခၚတာမဆံုးခင္သူေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
ေသခ်ာသည္ကသူ႔မ်က္ခံုးတန္းတို႔အလိုမက်မႈေၾကာင့္ထိစပ္ေနလိမ့္မည္။ သူေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့စိတ္ထင္လို႔ပဲလား
သူမမ်က္ႏွာထပ္အံျသရိပ္တို႔ျဖတ္ေျပးသြားသလို။ႏွစ္ေယာက္သားအၾကည့္မလြဲမိေသး။မသက္ဆိုင္ေတာ့ေသာလူႏွစ္ဦးၾကားတစ္ခဏမ်ွတိတ္ဆိတ္မႈနဲ႔အတူသူမအၾကည့္တို႔သည္နမ္ဂြၽန္းထံတြင္႐ွိၿပီးနမ္ဂြၽန္းအၾကည့္တို႔သည္လည္းသူမဆီမွာသာ.....။
YOU ARE READING
ᴍᴀᴋᴇ ᴀ ᴡɪꜱʜ / ᴄ /
FanfictionClose your eyes and Let's make a wish ZawGyi+unicode....
