ᴍᴀᴋᴇ ᴀ ᴡɪꜱʜ / ᴄ /

S

ZAWGYI VERSION

မီးေရာင္ပ်ပ်လင္းေနေသာအခန္းငယ္၏ဆိုဖာထပ္တြင္ေဆးလိပ္အားလက္ၾကားညႇပ္ကာစိမ္ေျပနေျပဖြာေနေသာ.......မင္နမ္ဂြၽန္း...။ေဆးလိပ္ေငြ႔တို႔သည္မႈတ္ထုတ္ျခင္းခံလိုက္ရေသာ္ခပ္ထူထူႏႈတ္ခမ္းပါးမွအခန္းတြင္းသို႔ပ်ံလြင့္သြားသည္။

ပ်ံလြင့္သြားေသာေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြနဲ႔အတူသူ႔အေတြးတို႔သည္လည္းေန႔လည္ကယြန္းဂီနဲ႔ေျပာခဲ႔ေသာစကားအခ်ိဳ႔ဆီသို႔.......။

သူကုမၸဏီတြင္မ်ားျပားလွေသာအလုပ္မ်ားၾကားေခါင္းအပ္ေနတုန္းယြန္းဂီေရာက္လာခဲ့သည္။ အကို႔သားဟာအကို႔အတိုင္းအခ်စ္ကုိ ကိုးကြယ္လြန္းတယ္....။ဂ်ီမင္းယာဥ္တိုက္မႈသည္ နမ္ဂြၽန္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဆိုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔တကြစြပ္စြဲလာခဲ့သည္။ ထိုကိစၥေၾကာင့္ယြန္းဂီနဲ႔နမ္ဂြၽန္းတို႔အခ်င္းမ်ားၾကသည္။ 'ဘာအေၾကာင္းမ်ိဳးနဲ႔မွ ညီ့ ကိုမထိနဲ႔' ဟုလည္းၿခိမ္းေျခာက္သြားေသးသည္။
သက္ျပင္းေမာတစ္ခုကိုေလးပင္စြာခ်ရင္းနမ္ဂြၽန္းဆိုဖာေပၚေခါင္းမွီခ်လိုက္သည္။မ်က္ဝန္းတို႔ကိုအနားေပးမိေတာ့.......

တေျဖးေျဖးပြင့္ဟလာေသာတံခါးငယ္ႏွင့္အတူဝင္လာေသာသူ....။အခန္းတြင္းပ်ံ့လြင့္ေနေသာေဆးလိပ္ေငြ႔တို႔ေၾကာင့္ထင့္........ေခ်ာင္းဆိုးသံတစ္စြန္းတစ္စေၾကာင့္ေမွးမွိတ္ထားေသာနမ္ဂြၽမ္းမ်က္ဝန္းတို႔ပြင့္လာၿပီးထိုသူအားၾကည့္လိုက္သည္။ႏႈတ္ခမ္းပါးမွထြက္ေပၚလာေသာျမတ္ႏိုးလြန္းေသာအမည္နာမ.......။

"ဂ်င္းနီ...."

အံျသမႈအျပည့္ျဖင့္နမ္ဂြၽန္း...ျကည့္ေနမိသည္။အံ့ျသလည္းအံ့ျသသင့္ေပသည္။ပဲရစ္တြင္သမီးနဲ႔အတူ႐ွိေနရမည့္ဂ်င္းနီသည္
အဘယ္ေၾကာင့္
သူ႔ဆီေရာက္လာပါသနည္း။ဂ်ီမင္းနဲ႔ယြန္းဂ်ီအေၾကာင္းကိုသိသြားၿပီလား။ထိုေၾကာင့္သူ႔ဆီေရာက္လာေလသလား။
နမ္ဂြၽန္း ေခါင္းထဲ 'လား' ေပါင္းမ်ားစြာပဲ့တင္ထပ္
လ်က္....။

"ဂြၽန္း...."

သူ႔နာမည္အားဟိုးတစ္ခ်ိန္ကေခၚခဲ့သည့္အတိုင္းေခၚလာျပီးသူ့ေရွ့တြင္လာရပ္သည္။နမ္ဂြၽန္းသတိလက္လြတ္ေငးေနမိတုန္းမွာဘဲ....