Maddie i Kenzie co gdyby to wydarzyło się naprawdę?

Czy mama pozna prawdę?

Po usłyszeniu tej wiadomości wiedziałam że już nie ma wyjścia, dlatego poszłam do Kenzie która czuła się już dużo lepiej i powiedziałam, że nie może ukrywać ciąży i musi powiedzieć o tym mamie bo inaczej dowie się o tym od lekarza. Gdy to powiedziałam Kenzie zaczęła płakać, nie wiedziałam jak ją pocieszyć dlatego po prostu ja przytuliłam, po jakimś czasie się uspokoiła i powiedziała:

-Maddie boje się jak mama zareaguje, co jak mnie wyrzuci z domu?

- Napewno cię nie wyrzuci, ona bardzo cię kocha nawet jak na początku będzie zła to później jej przejdzie i ci pomoże. -odparłam.

- No dobrze, a czy powiesz jej o tym razem ze mną ???? -zapytała smutnym głosem.

- Oczywiście kochanie będę przy tobie cały czas. Wiedziałam że moje wsparcie jest jej teraz bardzo potrzebne.

Wtedy wyszłyśmy za zgodą lekarza aby spotkać się z mamą, widziałam w oczach Kenzie ten rosnący stres gdy zbliżałyśmy się coraz bardziej do sali pooperacyjnej. Gdy w końcu dotarłyśmy na miejsce stanęłam przed drzwiami, złapałam Kenzie za rękę i szepnęłam jej że jestem przy niej, bardzo ją kocham i nie musi się niczego bać. Wiedziałam że wtedy poczuła się trochę pewniej. Weszłyśmy do sali gdy tylko Kenzie zobaczyła mamę zaczęła płakać, stała na wprost łóżka i jednocześnie ściskała mnie coraz mocniej za rękę. Na początku mama była zdezorientowana, ale po chwili zapytała:

-Kenzie skarbie co się stało? Już jest wszystko dobrze, najgorsze za nami.

Mówiąc to mama naprawdę nie miała pojęcia, że zaraz się dowie o czymś co zmieni jej życie w tak dużym stopniu.

- Jestem w ciąży!! -krzyknęła z płaczem Kenzie, a potem rzuciła mi się w ramiona.

Widziałam ten przerażony i równocześnie zszokowany wzrok mamy która patrzyła na Kenzie z niedowierzaniem. Na początku bałam się co powie, do momentu gdy zawołała nas obok siebie, mocno objęła i powiedział że poradzimy sobie, tak jak do tej pory. Siedziałyśmy tak jeszcze jakiś czas w milczeniu do momentu wejścia lekarza. Był to lekarz który badał Kenzie zapytał się czy poinformowałyśmy mamę, na co odparłam twierdząco. Wytłumaczył on naszej mamie która udawała spokojną szczegóły i przedstawił opcje, oczywiście dał również numer do jakiegoś psychologa rodzinnego. Gdy wyszedł mama poprosiła mnie żebym poszła się przejście i zostawiła je same, ponieważ chciała odbyć poważna rozmowę z Kenzie. Gdy już wychodziłam moja siostra mnie zatrzymała i stanowczo powiedział mamie że chce abym uczestniczyła w tej rozmowie. Zrobiło mi się bardzo miło, bo wiedziałam że Kenzie mi w pełni zaufała i nie ma przede mną żadnych tajemnic, no dobra prawie żadnych. Ogólnie to mama zaczęła rozmowę mówiąc  że jest przeciwna aborcji i ta opcja nie wchodzi w grę , wiec dziecko napewno musi się urodzić czyli spędzi w brzuchu mojej siostry jeszcze jakieś 7 miesięcy. Następnie mama westchnęła i powiedziała:

- Wiem że ci jest ciężko i jest to bardzo trudne, ale wierze że sobie poradzisz. A teraz proszę powiedz mi kto jest ojcem? 

Wtedy nasze wzroki skierowały się prosto na nią, Kenzie wiedziała że nie ma już wyboru i musi się przyznać.

Jeśli w ma się podobało zostawcie proszę jakiś miły komentarz.☺️