▪I don't want▪ ~Jikook~ [✔]

{two}

Sevgilim nasılsın? Umarım iyisindir.

Ben mi? İyiyim Jungkook. Hastaneden çıktım, Hoseok hyunglar biraz yalnız kalmam için izin verdiler bana.

Hastanedeydim, çünki bedenim kaldıramamış çektiğim acıyı.

Sen gittiğinden beri yemek yiyemez oldum Jungkook. Eskiden hep sen bana yedirirdin hatırlıyor musun? Ben eskiden de kiloluydum, o yüzden yemek yemeyi oldum olası sevmemişimdir.

Ama sen sürekli bana zayıf olduğumu ve yemem gerektiğini söylerdin. "Ne kadar kilolu olursan, sevmek için daha fazla Park Jimine sahip olurum" derdin.

Bana her zaman üşenmeden yemek hazırlar, kendi ellerinle yedirirdin. Yemeğimi güzelce yediğimde yanaklarıma buse kondururdun hatta.

Bana olan sevgine aşıktım ben senin. Senden sonra aşık olduğum tek şeydi bana olan sevgin. Hayatı boyunca sevgi görmemiş bana sevmeyi ve sevilmeyi öğretdin sen Jungkook.

Saçlarımı okşayan ellerine, avuç içlerimi öpen dudaklarına aşıktım ben senin. Bana nefesim diye seslenmene aşıktım ben senin.

Nefesinn değil mişim ha, Jungkook? İnsan nefesi olmadan yaşayabilir mi? Bak bana, sensiz yaşamıyorum resmen. Uyumuyorum, gülmüyorum, konuşmuyorum, yemiyorum.

Niye böyle olmak zorundaydı sevgilim? Niye beni kendine alıştırdıkdan sonra gitmeliydin ki? Niye bana bu kadar acı çektirmek mecburiyyetindeydin ki?

İstemiyorum Jungkook. Lütfen, artık acı çekmek istemiyorum.