Sevgilim, bugün çok fazla olay oldu. Yorgunum o yüzden.
Bu gün Hosoek hyung bana kızdı. Senin arkandan üzülmeyi fazla abartmışım, ölüden farkım yokmuş, kendime bunu yapmaya hakkım yokmuş, sen de görsen üzülürmüşsün falan.
Sen üzülmezsin değil mi Jungkook? Neden üzülesin ki. Benim böyle olacağımı biliyordun giderken, niye üzülesin?
Abartmıyorum ben. Anlamıyorlar beni, kimse anlamıyor. Kimse kendini benim yerime koymuyor.
Nefes alamıyorum diyorum, boğazım düğümleniyor konuşamıyorum diyorum, artık kalbimin atmak için amacı yok diyorum. Anlamıyorlar Jungkook.
Beni bir tek sen anlardın. Konuşmama bile gerek kalmazdı. Üzgün olunca kucaklardın beni, göğsünde dinlenirdim, göğsüne akıtırdım göz yaşlarımı.
Şimdi yastığa akıyor göz pınarlarım. Yastık ne kadar yumuşak olsa da, ben senin sert göğsünü istiyorum sevgilim.
Seni istiyorum, sadece seni istiyorum. Lütfen gel Jungkook, nolur gel yalvarırım. Asla sorgulamam, neredeydin diye sormam, sana kızmam söz veriyorum.
Sadece senin kokuna ihtiyacım var sevgilim, sadece sana ihtiyacım var. Lütfen..
Her sabah bütün bunların bir kabus olmasını isteyerek uyanıyorum. Her şeyin kabus olmasını, uykudan uyanınca bana sarılıb, saçlarımı okşarken geçti diye fısıldamanı istiyorum.Çünki hep öyle yapardın sevgilim.
İstemiyorum, bunların gerçek olduğunu bilmeyi, beni terk ettiğini, beni alevlerin içerisine attığını, artık sensiz yaşamak zorunda olduğumu kabullenmek istemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
▪I don't want▪ ~Jikook~ [✔]
Fanfictionİstemiyorum, Jungkook. Artık canım acısın istemiyorum. { Tamamlandı }