Bir ölü ne konuşur , ne nefes alır , ne de yaşamın tadına varır. Hiç bir yaşam faaliyeti göstermez.
Bazı insanlar yaşarken ölü gibi davranır. Yaşamlarını önemsemezler.
Ölüler onların yerinde olmak isterken yaşayanlar ölülerin yerinde olmak ister.
Biz insanlar elimizdekinin değerini bilmiyoruz.Kendimizi hep başka birinin yerinde olmak için zorluyoruz. Ama sonra çok PİŞMAN olacağız. İşte bu yüzden o günü, o saati, o dakikayı, o saniyeyi bir daha yaşamıycakmışız gibi yaşamalıyız.
Umarım işinize yarar.:)
