Dilemma Between Siblings.

Κεφάλαιο -1-

  «Ζέιν γιατί μου φέρεται έτσι ο αδερφός σου; Δεν μπορώ να τον καταλάβω!» είπα νευριασμένη. Δεν υπήρχε μέρα που να βρίσκομαι στο ίδιο μέρος με τον Τζέισον και να μην τσακωθούμε. Είναι αδερφός του αγοριού μου, δεν γίνετε να σκοτωνόμαστε σαν τον σκύλο με την γάτα.

  «Μωρό μου μην του δίνεις σημασία! Ξέρεις πως έχει αλλάξει μετά τον θάνατο της μητέρας μας. Του φταίνε όλοι.» είπε αγκαλιάζοντας με σφιχτά.

  «Εγώ γιατί έχω την εντύπωση πως είναι έτσι μόνο μαζί μου; Πιστεύω πως με μισεί.» λέω χαμηλώνοντας το κεφάλι «..μα δεν ξέρω τον λόγο.» συμπλήρωσα

  Η αλήθεια ήταν πως όντως δεν ήξερα τον λόγο. Ο Τζέισον μερικές φορές αγνοούσε την ύπαρξη μου. Έκανε σαν να μην υπάρχω. Μου σπάει τα νεύρα όταν φαίνεται με αυτόν τον τρόπο, σαν 2 χρονών παιδάκι που του κλέψανε το γλειφιτζούρι. Αυτό κάποτε πρέπει να σταματήσει.

  «Έλα τώρα Μια, μην δίνεις σημασία στον Τζέισον. Δεν είναι ότι σε μισεί, δεν έχει λόγο να σε μισεί...» είπε προσπαθώντας να με καθησυχάσει μα δεν ξέρω τι με είχε πιάσει. Ο Τζέισον είναι τόσο ψυχρός που μερικές φορές με τρομάζει. Με κάθε άγριο βλέμμα του τρομάζω πάρα πολύ, είναι λες και σχεδιάζει τον θάνατο μου στο μυαλό του. Κοιτάζω τριγύρω τσεκάροντας μήπως μας ακούσει.

  «Ζέιν, τον φοβάμαι.» του αποκαλύπτω. Αρχικά με κοιτάει σοκαρισμένος και ύστερα γελάει. Αστείο του φαίνεται όλο αυτό;

  «Ποιον; Τον Τζέισον; Πας καλά μωρό μου; Ο Τζέισον δεν πειράζει κανέναν γιατί να τον φοβάσαι;» Ανασήκωσα του ώμους κάνοντας μια γκριμάτσα. Δεν ξέρω τον ακριβή λόγο που τον φοβάμαι, ίσως να είναι το βλέμμα του, ίσως... δεν ξέρω.

  Βγήκαμε από το σπίτι του Ζέιν και πήγαμε στο σχολείο. Μόλις μπήκαμε στο προαύλιο όλες οι λιγούρες κοιτούσαν το αγόρι μου τρώγοντας τον με τα μάτια τους. Είχα αρχίσει να βγάζω καπνούς μα ο Ζέιν με κοίταξε χαμογελώντας μου, έπιασε το χέρι μου και περπατούσε καμαρωτός. Είναι πολύ δημοφιλής στο σχολείο αν και τον τελευταίο καιρό ασχολείται μόνο μαζί μου. Είμαστε μαζί μισό χρόνο και νιώθω τρελά ερωτευμένη μαζί του. Περπατούσαμε στο προαύλιο ώσπου αντίκρισα το θανατηφόρο βλέμμα του Τζέισον να με κοιτάει με τόσο μίσος που κάθε λεπτό με σκότωνε όλο και περισσότερο. Ένιωθα να με τρυπάει με τα μάτια του και να με σκοτώνει αργά αργά. Ίσως αυτό να ήταν που ήθελε. Ίσως να μην με θέλει με τον αδερφό του.