Dilemma Between Siblings.

Κεφάλαιο -10-

Άνοιξα την πόρτα και είδα μπροστά μου τον Ζέιν.

«Τι κάνεις εσύ εδώ; Δεν κατάλαβες αυτό που σου είπα στο μήνυμα;» τον ρώτησα νευριασμένη. Έχει το θράσος να έρθει εδώ κιόλας.

«Τι έπαθες Μια; Εσύ δεν το έχεις ξανά κάνει αυτό! Τι έγινε έτσι ξαφνικά; Περνάω τις χειρότερες στιγμές μακριά σου και συ μου φέρεσαι με αυτόν τον τρόπο;» λέει προσπαθώντας να φανεί στεναχωρημένος. Γελάω ειρωνικά, αυθόρμητα μου βγήκε. Ήταν το μόνο συναίσθημα που με κυρίευε. Η ειρωνεία.

«Περνάς τις χειρότερες στιγμές;» γελάω ξανά ειρωνικά. Το βλέμμα του έχει παγώσει. Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη και του δείχνω την φωτογραφία. «Έτσι περνάς εσύ τις χειρότερες στιγμές μακριά μου;» Όταν είδε την φωτογραφία πάγωσε, έμεινε κόκκαλο. Ίσως να ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενε να δει και ειδικά από εμένα. «Υποτίθεται χθες δεν θα έβγαινες επειδή δεν ήσουν καλά και εγώ είδα αυτό. Δεν ξέρεις πως ένιωσα. Τέλος πάντων Ζέιν, πολλά είπαμε! Θα σε παρακαλούσα να φύγεις. Δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σου.» είπα όσο πιο ψυχρά μπορούσα ενώ ένιωθα τα μάτια μου να καίνε. Ήθελα να φύγει τώρα, δεν ήθελα να κλάψω μπροστά του. Δεν θα του έκανα την χάρη να του δείξω πως με νοιάζει.

«Mια, σε παρακαλώ άσε με να σου εξηγήσω, ήμουν..» τον διέκοψα.

«Δεν θέλω να ακούσω καμία δικαιολογία Ζέιν φύγε.» είπα και του έκλεισα την πόρτα στα μούτρα.

Έτσι επιτέλους άφησα τα δάκρυα μου ελεύθερα, ακούμπησα την πλάτη μου στην πόρτα και τσούλησα κλαίγοντας μέχρι κάτω ενώ ο Ζέιν συνέχισα να χτυπάει την πόρτα έως ότου κατάλαβε ότι δεν θα του ανοίξω και έφυγε.

Πόσο με πλήγωσες και συ Ζέιν! Φέρθηκα και εγώ ανόητα αλλά δεν το περίμενα αυτό από εσένα. Σε εμπιστευόμουν τόσο. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Μήπως επειδή τα αξίζω; Αχ Θεέ μου, δώσε μου δύναμη.

Είμαι μόνη, πιο μόνη από ποτέ. Μόνη, μόνη, μόνη. Δεν αντέχω άλλο, έχω ανάγκη κάποιον να δω. Δεν μπορώ άλλο να τα κουβαλάω μέσα μου. Θέλω κάπου να μιλήσω, να ξεσπάσω. Θέλω κάποιον να με αγκαλιάσει και να νιώσω ασφάλεια μια τέτοια στιγμή. Ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό ο Τζέισον. Όχι όχι ο Τζέισον, με τίποτα. Προσπάθησα να απομακρύνω την ιδέα από το μυαλό μου αλλά όσο προσπαθούσα να την απομακρύνω άλλο τόσο με βασάνιζε. Έτσι αποφάσισα να κάνω την κίνηση και να τον πάρω τηλέφωνο. Πληκτρολογώ τον αριθμό του και στο δεύτερο χτύπημα άκουσα την φωνή του Τζέισον.